غدیر،عید مستان می رسد!

عید مبارک غدیرنزدیک می شود و ایران شیعی ازعطر دل انگیز علوی آکنده ترخواهد شد!
خدا به ملتی که غدیر و علی داده چه نداده است و کسانی که از این دو نعمت بی بهره اند چه دارند؟!
عجب این است که بعضی به دنبال اثبات غدیرند!

و عجیب تر اینکه عد ه ای به دنبال انکار حقی که در این روز در آن برگردن بشریت افتاده است!

چه نیازی به اثبات غدیر؟
کدام عقل اثبات می کند پیغمبری بدون تعیین تکلیف امتش از دنیا برود و آنها را در چند راهه گمراهی ها، سرگردان بگذارد؟
کدام پیامبر بدون جانشین از دنیا رفت که پیغمبر اکرم به سان او رفتار کرده باشد خصوص آنکه جناب ایشان پیغمبری است که دیگر پس از وجود مبارکشان هیچ پیغمبری نخواهد آمد وباب وحی الی الابد بر بشریت و زمین بسته خواهد ماند.
علی، اعجوبه خالق هستی است آیتی تکرار ناپذیر! احد، واحد همانند خدایی که او را آفرید! قل هو!
یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد!
خود او فرمود: ما لله آیه اکبر منی و ما لله نبا اعظم منی!
در عالم بیکرانه هستی، خداوند آیتی بزرگتر از من نیافریده و خبری مهمتر از من در خلقت او نیست!
همسر بتول! لیله القدر، فاطمه خدا و قلب رسول وی. که جبرییل در شب قدر بر پهنای آن نازل شد و قرآن را به محمد داد!
الم نشرح لک صدرک؟ ای رسول سینه ات را گشاده نکردیم تا رسول وحی بتواند بر آن فرود آید؟
زهرا، همو که روح درون رسول خدا بود!
 و تو چه می دانی که معنای این همسری چیست که علی به آن افتخار می کرد و با انگشت به سینه مبارک می زد که، انا زوج البتول! من، آری، فقط من، افتخارهمسری زهرا را دارم!
علی مرد انحصارها!
انحصار داشتن همسری چون زهرا  و فرزندانی همانند حسن و حسین و مهدی!
انحصار ضربه روز خندق که ارزش آن از عبادت جن و انس برتر بود!
انحصار تولد درکعبه معظمه!
انحصار داشتن نامی بدون کم و زیاد از خدا: علی!
انحصار داشتن لقب امیرالمومنین!
انحصار سقایت مومنین در بهشت از کوثر!
میزان الاعمال!
کسی که بهشت وجهنم را به او سپرد ه اند!
و با این همه انحصار می گفت: انا عبد من عبید محمد! بنده ای از بندگان محمد است!
مرد یکتایی ها! حقیقت سوره توحید!
قل هو!
و تو چه می دانی که این هو چیست و کیست!
هو! همو که پیامبر به او فرمود تو را جز من و خدا نشناخت و نشناسد!
هو!،همو که حسین را به ما ارزانی داد!
حسینی که دلهای بندگان خدا چه بخواهند وچه نخواهند، حسینیه اوشده وخواهد شد!
به پاس این نعمت بزرگ ،می ارزد سربرآستان الهی بگذاریم وتا قیامت دراین سجده بمانیم وبا رند شیراز زمزمه کنیم که ای علی،
همه دم برندارم سر از این خمار هستی            که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
بابی انت و امی یا امیرالمومنین!
ما را بپذیر!
اگرچه از تو کمتر نشانه ای داریم.
مارا نیز به باده ای مهمان کن!
ساقی خمار آلوده ام، بگشا در میخانه را…