محمد علی رونق کیست؟

به گزارش شبکه خبری دز(دز ان ان)، محمدعلی رونق متولد پنج مهر ۱۳۲۵ در شهرستان دزفول است. او عمری را در کتابداری، کتابشناسی و خوزستان‌شناسی سپری کرده است. او اکنون نیز در دوران بازنشستگی دست از تلاش و تحقیق برنداشته و همچنان می‌نویسد و منتشر می‌کند.
وی به مناسبت زادروز خود در گفت‌وگویی اظهار کرد: نخستین کاری که ارایه کردم “کتاب‌شناسی” خوزستان بود که در حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ صفحه همراه با ۱۰۰ صفحه معرفی استان و شهرهای استان داشت و حدود ۶۰۰ صفحه ذکر منابع فرهنگی، توسعه، فرهنگ گردشگری و… را شامل می شد. “کتاب‌شناسی خوزستان” برای بسیاری از گردشگران مورد استفاده بود و کمک شایانی به آن‌ها کرد.
او ادامه داد: پس از آن با نشریه “نشر دانش” که در سال‌های بعد از جنگ (۶۷ و ۶۸) منتشر می‌شد شروع به همکاری کردم. من در این نشریه که موضوع‌اش اطلاع‌رسانی درباره کتاب و کتاب‌شناسی و معرفی کتاب بود چهار یا پنج مقاله به چاپ رساندم.
رونق بیان کرد: زمانی که با مرکز نشر دانشگاهی آشنا شدم از من دعوت شد تا برای نشر دانش فهرستی ۱۰ ساله تهیه کنم. من این فهرست را تهیه کردم و چاپ شد و مورد استقبال قرار گرفت. در سال‌های اخیر هم به من گفتند یک فهرست ۲۰ ساله هم می‌خواهیم که یک فهرست ۲۰ ساله برای نشر دانش تهیه کردم.
این کتاب‌شناس خاطرنشان کرد: نشر دانش نشریه دیگری به نام معارف منتشر کرد و من فهرست ۲۰ ساله نشریه معارف را هم برای آن‌ها تهیه کردم.
وی بیان کرد: اولین استخدام من در وزارت فرهنگ و هنر سابق یا وزارت ارشاد کنونی بود. در سال‌های ۵۱ تا ۵۴ من رییس کتابخانه‌های عمومی اهواز بودم. در آن زمان ۲ کتابخانه عمومی در اهواز بود؛ یکی در خیابان امام (ره) و دیگری در امانیه که من در اولین استخدامم رییس کتابخانه شماره یک در خیابان امام بودم و بعد از شش ماه اداره کتابخانه دوم را هم برعهده گرفتم. در آن زمان فعالیت‌های زیادی برای کتابخانه‌ها کردم و همگی از کارهای انجام شده من راضی بودند و کارهایی برای جذب جوانان به کتابخانه و کتابخوانی کردم.
او ادامه داد: از جمله این فعالیت‌ها راه‌اندازی شب‌های شعر، نمایشگاه کتاب و کارهای مختلف فرهنگی دیگر هستند. بعد از سه ـ چهار سال به دلیل این که آن محیط باب میل من نبود به دانشگاه شهید چمران آمدم و در کتابخانه مرکزی که به تازگی راه‌اندازی شده بود شروع به فعالیت کردم و کم‌کم در آنجا جا افتادم. بعد از رییس کتابخانه بیشترین بار کار کتابخانه بر دوش من بود. من هم معاون کتابخانه و هم مسؤول تهیه و سفارش کتاب و نشریات داخلی بودم. من تا سال ۸۰ که بازنشسته بودم در دانشگاه بودم.
رونق خاطرنشان کرد: اکنون هم روی کتابشناسی مهدی اخوان ثالث و فروغ فرخ‌زاد کار می‌کنم. در این زمینه کتابشناسی به سبک جدیدی را آغاز و کتاب شاملوشناسی را با این سبک چاپ کردم که انتشارات مازیار آن را منتشر کرد.
وی درباره مشکلات موجود در تألیف و چاپ کتاب افزود: این مشکلات در درجه اول متوجه ناشر است. در چند سال اخیر ناشران درگیر محدودیت کاغذ و ممیزی بوده‌اند. کتاب‌هایی هستند که هفت یا هشت سال در وزارت ارشاد هستند و چاپ نمی‌شوند. با این که کتاب‌هایی هستند که واقعاً مشکل خاصی ندارند و به خاطر یک یا دو صفحه و تغییر کلماتی دچار ممیزی شده‌اند. هم ناشران، هم مؤلفان و هم مترجمان مشکلاتی دارند.
این محقق بیان کرد: متأسفانه این کتاب‌ها به دست اهل‌اش نمی‌رسد و ضرر جبران‌ناپذیری به مؤلف و ناشر می‌خورد. وضعیت دنیای مجازی به شکلی شده که مردم کمتر به سمت کتاب می‌روند و علت دیگر وضعیت سانسور و ممیزی در وزارت ارشاد است اما با وضیعتی که پیش آمده شاید گشایشی در کارها ایجاد شود.
رونق، با بیان این که ممیزی‌ها موجود قطعاً قابل رفع است، اظهار کرد: من می‌بینم که وقتی کتابی نوشته می‌شود تمام موازین قانونی این کشور را رعایت می‌کند و می‌داند که تمام موازین اخلاقی و اجتماعی جامعه به شکلی است که باید آن را رعایت کرد. مسلما هیچ کتابی که مخل آرامش مردم و مخل وضعیت اجتماعی و عقیدتی مردم باشد در این کتاب‌ها ندیدم و این برمی‌گردد به سلایق مسؤولان که بعضی چیزها را برنمی‌تابند و بعضی چیزها را با سعه‌ صدر بیشتری می‌پذیرند و اجازه می‌دهند که کتاب چاپ شود.
وی گفت: اگر هم کتابی شاکی خصوصی داشته باشد می‌تواند به مراجع قانونی مراجعه کند و شکایت خود را اعلام کند ولی این که قبل از انتشار کتابی را سانسور کنند به نظر من کار جالبی نیست. بعضی از مسؤولان این کارها را قبول ندارند و موافق این هستند که کتاب چاپ و منتشر شود و سپس اگر شکایتی بود از طریق مراجع قانونی رسیدگی شود. خوشبختانه با روی کار آمدن دولت جدید این گونه کارها در حال انجام است و قول‌هایی دادند که امیدواریم این مشکل برداشته شود.
او تصریح کرد: تمام نویسندگان ما نویسندگان فرزانه‌ای هستند که وضعیت جامعه را در نظر می‌گیرند و کاری نمی‌کنند که به وضعیت خودشان لطمه‌ای وارد شود. این ایرادات، سلیقه‌ای است که قابل رفع هستند.
به گزارش ایسنا، این کتابشناس بیان کرد: امیدوارم در دولت جدید گشایشی ایجاد شود و ارتباطی میان مردم و دولت برقرار شود چون اگر فشار از سوی دولت باشد فاصله میان مردم و دولت بیشتر خواهد شد و هر چه تعامل دولت با مردم، نویسندگان، مؤلفان، استادان و دانشجویان بهتر باشد علاقه و پیوند با دولت بیشتر خواهد شد و این به نفع دولت و مردم است.