شفاعت- شهید سید مهدی علوی

یادم است سه یا چهار سال قبل از اینکه سیدمهدی مفقود الاثر شود دوره راهنمایی به مدرسه ی احرار آن طرف پل قدیم می رفتیم. یک روز دو تا انار مدرسه بردم و یکی از انار ها را به سیدمهدی و شهید علی نوری دادم و انار بزرگتر را برای خودم برداشتم.

انارها را که باز کردیم انار ایشان به قدری شیرین و قرمز بود که هنوز هم اناری به آن شیرینی ندیدم. سید مهدی رو کرد به من و گفت: شاید دیگر اناری به این شیرینی نخورم، مکثی کرد و گفت نه شاید باز هم بخورم.

من به شوخی گفتمش کجا بخوری ؟

گفت بهشت.

گفتمش اگر رفتی سهم ما را هم کنار بگذار.

گفت اگر قدرتی داشتم جای شما را خالی می کنم.

گفتم چه طور؟ مگر قرار است شهید بشوی؟

گفت نه ولی بعضی وقتها دلتنگ بهشت می شوم.

گفتم از کجا معلوم! شاید هیزم جهنم برای تو آماده باشد؟

گفت بماند تا گذر عمر هر وقت شفاعتت کردم بعد مطمئن می شوی بهشتی هستم یا جهنی. 

امیر شارون