دزفول شهری ماندگاربا امتحان الهی

دزفول علاوه بر جغرافیای زیبای طبیعی آن که از نعمت های بیکران الهی برخوردار است ، از منظر اجتماعی و سیاسی نیز از ویژگی های مهم اعتقادی ، انقلابی و فرهنگ غنی دینی و علمی بهره مند است.
دزفول با این پیشینیه دینی و تاریخی است که در آغاز جنگ تحمیلی مورد هدف ارتش رژیم بعث عراق قرارمی گیرد ، بطوریکه یکی از افسران اطلاعاتی رژیم بعث به صراحت در جلسات محرمانه پرده از رازی برمی دارد که به همت مردم این شهر حسرتش در دلشان باقی ماند.
او می گوید: پیشروی اصلی در منطقه عملیاتی جنوب با هدف اشغال شهر دزفول که از اهمیت ویژه ای بر خوردار است ، در اولویت برنامه های حمله ارتش بعث عراق به ایران بوده است.
همین افسر ارشد رژیم بعث صدام در اتاق عملیات جنگ پس از عملیات رمضان نیروهای ایرانی اذعان می دارد:به یگان موشکی در جنوب عراق و یگانهای موشکی زمین به زمین دستور دادیم با شدت تمام حمله کنند و منتظر دستور توقف نباشند.
در راستای این خط مشی و برنامه ریزی های جنایت کارانه است که در اولین روز جنگ، پایگاه هوایی وحدتی دزفول مورد حمله هوایی قرار
می گیرد و متجاوزان بعثی تا نزدیکی شهر پیش می آیند اما دیری نمی گذرد که با استقرار نیروهای ارتش ، سپاه و بسیج مردمی در غرب دزفول مانع از نفوذ بیشتر صدامیان به این سرزمین می شوند و به رغم موشک باران دزفول در مهر ۵۹ و تلفات سنگین مردمی، در این شهر غوغایی به پا می شود.
مردم دزفول با توکل و امیدواری به خدا و به همت امام جمعه مجاهد و روشن ضمیر خود مرحوم آیت اله سیدمجدالدین قاضی (ره) و با آمادگی فرماندهان جوان و نیروهای مردمی و بسیجی نه تنها شهر را ترک نکردند بلکه با حضور مستمر در جبهه های رزم ، نیروهای صدام افلقی را در پشت کرخه ناکام گذاشتند وحسرت تسلیم دزفول را تا ابد در دلشان باقی گذاشتند.
دزفول در جنگ تحمیلی مورد اصابت ۱۷۶ موشک زمین به زمین فراگ و اسکادبی قرارگرفت.
هواپیماهای دشمن بعثی ۴۸۹ بمب و راکت بر سر مردم بی دفاع شهر فرو ریخت.
آتش بارهای عراق باشلیک پنجهزار و ۸۲۱ گلوله توپ نقاط مختلف شهر را ویران ساخت و مردم را به خون و آتش کشید.
با این حملات ۱۹ هزار و پانصد واحدمسکونی، تجاری، آموزشی و مذهبی ویران و به تلی از خاک مبدل شد، اما مردم دزفول به کمک و یاری نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران شتافتند و همزمان با حملات دشمن کار بازسازی ویرانی ها را آغاز کردند.
دزفول در هشت سال مقدس بیش از ۲۶۰۰ شهید چهار هزار جانباز ، ۴۵۲ آزاده سرافراز و ۱۴۷ مفقود و جاویدالاثر را تقدیم کرد و همزمان با تشییع شهدا، فرزندان برومندش را به جبهه ها اعزام نمود.
شهدایی که در میانشان از نوزاد یک روزه تا زن و مرد و جوان و پیر مشاهده می شود.
در کدام گوشه تاریخ جنگ ها می توان یافت در شهری که خود مورد حمله است و انواع سلاح های مرگبار دشمن بر سرش می بارد، مقاوم و بردباردر شهر می ماند، غذای رزمندگان را تدارک می بیند و زمینه روحیه و نشاط آنها را در دفاع هشت ساله فراهم می آورد و سرانجام خود نیز با همه سختی ها و تهدید روانی دشمن در دو جبهه دفاع از شهر و حضور در رزم به مصاف دشمن می رود.
این روحیه مقاومت ،همکاری و پذیرایی از رزمندگان را باید با شهادت هزاران تن از شهدا ، مجروحین ، جانبازان و آزادگان که به جبهه های جنوب می آمدند و در نماز جمعه دزفول قدم می گذاشتند جستجو کرد.
دزفول اکنون تنها نمونه ای از رشادتها، و مقاومت های انقلابی ایران اسلامی است .اگر امروز درتقویم جمهوری اسلامی ایران چهارم خرداد روز مقاومت وپایداری و روز دزفول نامگذاری شده به این جهت است که دزفول به تعبیر مقام معظم رهبری «سرزمین افتخارات است و اینکه ˈ مردم دزفول حقا و انصافا یک قهرمانی ماندگاری رادر تاریخ ثبت کردندˈ.
دزفول نماد و جلوه ای درخشان و ماندگار از مقاومت ایران است، نمادی مردمی که ازشمال جنوب واز شرق و غرب این کشور در هشت سال دفاع مقدس با وحدت و همدلی و ایمان و شجاعت واعتقاد کامل به ولایت و خط سرخ حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) در مقابل دشمنان ایستادند و برگ زرینی رادر تاریخ پر حماسه این نظام مقدس ثبت وبه یاد گار گذاشتند.
چهارم خرداد روز مقاومت و پایداری ، روز دزفول گرامی باد.
((عبدالامیرمطیع رسول))