دوستی از نظر اسلام

بنام آن اغاز می کنیم که خود مبدأ وستی و محبت است.

ما چون در هر کاری مبدأ کارمان را خدا می گیریم و سعی می کنیم نیتمان نیز بخدا برگردد پس در دوستی و رابطه های اجتماعی نیز مبدأ اوست که همیشه بیادش هستیم.

انسان چون موجودی اجتماعی است و در رابطه با دیگران است وجودش در هستی و در مخلوقات ارزش پیدا می کند و می بینیم که مشکلات و شادی ها نیز در این رابطه اجتماعی است که پیدا و بوجود می آیند و قرآن نیز صریحاً می فرماید که جامعه از فرد محترم تر است و پر ارزش تر است و به جامعه بیشتر از فرد تکیه می کند و حتی معمولاً قرآن بیشتر اندسته از گناهان را بیشتر محکوم می کند که جنبه ضرر اجتماعی پیدا می کنند و نیز بیشتر به اندسته از صفات اخلاقی و فضائل دینی تکیه می کند که جنبه اجتماعی دارند.

مثلا قرآن از غیبت، حسد و دروغ بیشتر از دیگر صفات زشت اخلاقی مذمت می کند پس معلوم شد که اجتماع چقدر بیشتر از فرد احترام دارد و مسلماً باید در این رابطه مسئولیت و روش کار را به ما بدهد و از این بابت است که بیشتر احادیث و روش کار ائمه اطهار و پیامبران ما در رابطه با همان برخورد اجتماعی است.

وقتی عمیقاً در اسلام فرو رویم می بینیم که نعم های قرآن در صحبت است و هر چی که در اسلام لا مطرح می شود مسئله هایی است که باعث تفرقه و زشتی و از هم گسستن است. پس دوستی در اسلام بعنوان اینست که ظلم و تفرقه و جدایی و در مجموع شیطان نباشد.

تمام گرفتاری های ما از هواهای نفسانی است امام خمینی

ما در آفرینش انسان دو چیز را مشترک می دانیم یکی نفس اماره(نیروهای لجن انسان) و دیگری نفس لوامه(نیروی سرزنش و معنویت و خوبی انسان)

وقتی می خواهیم درباره موضوع نفس صحبت کنیم اینست که نفس یعنی وجود انسان و چون معمولاً از آن به بدی یاد شده یعنی هر کاری که مربوط به شیطان است اسمش را پیروی از نفس گفته اند البته این درست است ولی منظور از نفس اماره است.

نفس اماره: قسمتی از درون انسان است که او را به راه بد و راهی که از خدا ما را دور می کند راهبری می کند و همیشه صحبت از مقام و راحت طلبی و دروغ و حسد می کند و قرآن ما را امر به سرکوبی این نفس می کند و همیشه می فرماید، از این نفس بهیچ وجه نباید پیروی کنید.

نفس لوامه: نفسی است که مداوم انسان را از کارهای زشتش سرزنش می کند و به انسان درس خوبی و صفا و صمیمیت میدهد ولی بیشتر اوقات تنهاست و مظلوم.

راه مبارزه با نفس اماره را در قرآن می جوییم، در احادیث در زندگانی ائمه و پیامبران .

چرا که در یک جمله ساده می توان گفت این نفس اماره یعنب دنیا.

اگر کسی با دنیا مبارزه کند و روح دنیوی و مادیات را اصل در زندگی خویش قرار ندهد نفس اماره شکست خورده است ولی این مطلب نباید فراموش شود که نفس در اصل جزء فطرا وجودی انسان است و هیچگاه از بین نمی رود شکست میخورد و کم نور و نیز کم زور.

۱۹/۶/۶۰

همچنین ببینید

نقش نهضت حسین(ع)

ان الحسن مصباح الهدی و سفینه النجاه حسین چراغی است دشمن شکن و کشتیرانی است …

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

معادله را حل کنید *