نقش نهضت حسین(ع)

ان الحسن مصباح الهدی و سفینه النجاه

حسین چراغی است دشمن شکن و کشتیرانی است دریا سپار و موج ستیز

سخن از حسین است حسینی که وقتی به گوشمان نامش بر می خورد همچون اهنربایی گوشمان نامش را با عظمتی عجیب جذب می کند و گویی خواهش می کند از حسین بگو….

بگو … بیشتر بگو.

چرا وقتی اسم حسین (ع) را می شنویم زود خون قیام و پیام و مظلومیت و نیز شرم از سکوت در ذهنمان مجسم می شود ؟ چونکه حسین بی قیام معنی ندارد. بی پیام نیست بی انقلاب در زندگی نمی تواند وجود داشته باشد حسین را ما فقط در انقلابش عاشورایش و شهادتش ، در اینکه مرگ بر ننگ ترجیح داد می شناسیم و گرنه مانند دیگر امامان(ع) نه که فرق نه! شکوه و عظمت و اثر مهم است و نیز موقعیت.

ما نهضت و جریان عاشورا را این میدانیم که توی مسلمان دنباله رو حسینی آیا؟ اگر دنباله رو حسینی باید زندگیت حسینی و مرگت نیز حسینی باشد. مگر حسین چگونه زیست ، ایا با دیگران فرق دارد حسین؟

آری فرق دارد حسین انسان است ولی خیلی بالاتر حسین ادمی است مانند دیگران ولی معلمی است حق شناس، با تدبیر و استوار در عقیده خویش.

حسین به ما می اموزد دنیا جز عقیده و جهاد چیزی نیست اینقدر به دنیا نچسپید اینقدر ماده پرست نباشید اینقدر اسیر نباشید بدترین اسیری ، اسیری دنیاست، ای مسلمان تاریخ خطابی است کلی از عاشورا تا به قیامت ، زیر بار نفس که نرو هیچ، زیر بار دنیا و دنیا دار نیز نرو ، خجالت بکش از اینکه پیرو من باشی و در کنار ظالم ، در کنار ثروت انباشته در کنار خانه و زندگی که تو را از خدا و دین خدا و احکام خدا باز دارد، در کنار نفس خویش ، مرا ببین خانه ام را دادم جوان نیز دادم فرزند شیر خوارم را در جلوی چشمان خویش سر بریدند، از زن و خواهر و خیمه و همه چی جدا شدم و حالا نیز نوبت خودم است ، خودم را نیز می خواهم بدهم، بخاطر چی، اینقدر انسانی ایثار می کند ، از همه چی می برد تا…..

این مهم است توی برادر و خواهر نیز باید اینچنین باشی، ایثار از خود کنی تا به چیزی و ارزشی برسی که در دنیا نمونه باشی، نمونه و الگو برای تمامی جامعه ای زیر جورادامه اش چک شود

۱۴/۸/۶۰