اردوی نوروزی نونهالان۹۴ (فتح المبین)

بسم رب الشهدا والصدیقین
آخرین روزهای تعطیلات بود
از هدر رفتن تعطیلاتم خیلی پشیمان وناراحت بودم
باخانواده تصمیم رفتن به مناطق عملیاتی فتح المبین وفکه(کانال کمیل) گرفتیم
وارد منطقه که شدیم دیدم تعداد نسبتا  زیادی نونهال دنبال یک نفر می دوند،
خوب که نگاه کردم دیدم آقای حبیب ارجمندنیا بچه های جلسه رو آورده فتح المبین،
خیلی خوشحال شدم
از دور با دوربین از بچه هاعکس میگرفتم وجلو میرفتم
تاجایی که بچه ها وحبیب متوجه حضور من شدند .بچه ها دوان دوان وفریادزنان(آقا رضوانی ی ی ی) به سمت دوربین می آمدندومن همچنان عکس میگرفتم
بعد از سلام واحوال پرسی وارد یک سنگر شدیم.
آقایان ارجمندنیا وفروغی جلسه قرائت قران سه شنبه را در سنگر گرفتند،بعد وارد کانالی که پشت خاکریز بود شدیم،بچه ها با پای برهنه حرکت میکردندو یکی یکی شعرمیخواندند بقیه هم همراهی میکردند.(کجایید ای شهیدان خدایی،شهدا شرمنده ایم،ای لشکرصاحب زمان آماده باش)
هنوز صدای محمدحسین صحتی که میخواند:این گل پرپر ز کجا آمده و جواب بچه ها که فریادمیزدند:ازسفرکرببلا آمده،درگوشم است.
آن یکی دوساعت واقعا حس وحال عجیبی داشتم
شاید در تمام اردوهایی که بامسجدرفته بودم بی نظیر بود
ازتمام مسولین جلسات مسجد می خواهم اردو های مناطق جنگی برای بچه های مسجد تدارک ببینند
باید رفت ودید…
باید رفت و استشمام کرد…
باید رفت وشنید…
چندسالی است بوی شهدا،صدای شهدا و مرام شهدا برایمان غریبه شده…
بایدرفت…