سخنی با شهید ناصر آریان پور

برادر جان درست است که جسم تو تکه پاره شده بود اما روحت به وسعت همه خوبی های دنیا در پرواز بود تا به دوست برسد و در جوار او آرام زید .

ناصر جان ، دوران کوتاه عمرت چون عمر گل ، پاک و مصفا بود، تو به مثابه آب روان بودی قلب ما را سوختی ، دهان ما را در فراقت بستی لاله گونه ای بودی که دست تقدیر تو را چید و دشت لاله ها اکنون در جای خالی تو هزاران لاله دیگر رویانده که عطر تو را می پاشانند و چهره زمان را لاله گون نموده اند.

او در هنگام حملات موشکی و بمباران همراه با پدرم به مناطق موشکی می رفتند و به گروههای امداد کمک می کردند . آری ما جای گسترده ات را در این محله لمس میکنیم و هر نقطه ای از این مکان چهره خندان و مهربان تو را چون آیینه به روح ما منعکس می کند و هر دم که می نگریم حرکات و اعمالت عقده دل را می گسلد تو از خانواده ای ارتزاق می کرده ای که ریشه در رنج و مرارت و سختی داشته، خانواده ای متوسط از امکانات مادی ولی غنی از امکانات معنوی و نور خدایی در آن تجلی می کرد و شما خانواده پاک سیرت که رجعت به سوی الله را پیش گرفتید و به لقاء حق شتافتید.

غمی جانکاه از شهادت ۱۲ تن از یک خانواده بر روح خویش داریم و امیدی به بلندی آفتاب، اما چه باک، مولایمان علی را بنگرید که خدای درد است که گویی بند بند وجودش با درد و رنج جوش خرده است. حسین(ع) نظاره کنید که در دریایی از درد ورنج فرو رفته و زینب کبری (س)  را ببینید که با درد و رنج انس گرفته است شهید عزیز تو وارسته شدی و از زنگار پر فریب دنیای دنی به دنیای حقیقت به درستی و سرشار از انعام حق رسیدی ما را قدرت درک و فهم مقام تو نیست و سر انجام شهید ناصر آریانپور همراه با ۱۲ تن از خانواده اش در تاریخ ۲۸/۹/۱۳۶۱ به وسیله اصابت موشک به منزلمان به لقاء دوست رسید و به برادر شهیدش پیوست. خوشا به حال تو که در این وادی جانانه بر باطل زدی و با شهادت خویش تار و پود اهریمن صفتان را از هم گسستی .

خداوندا ، ما را نه قدرت تکلم است و نه توان نوشتن ، پروردگارا ما جاهلیم به عالم جاودانه شهیدان دست لطفت را همچون باران شامل حال ما گردان تا رسالت خطیر شهیدان را به دوش کشیم بار الهی: در این وادی بی انتها ما را طاقت ایستادن نیست تو را به ذبیح کربلا ما را همچون بندگانی که در انتظار واسعه تو هستند به صراط رستگاری رهنمون فرما.