شهید پلنگچی-شناختی کوتاه از خودم

گاه که می خواهم به خود بیندیشم، خیلی هیجان زده ام، و دلم حال هیچ رنجشی را ندارد، درونم گره خورده در اعماق قلبم و قلبم در مسائل روزانه گم گشته است، گاه گاهی در مسیر زندگی آینده ام فکر می کنم، که خدایا برای چه آمده ام، چه می خواهد بشوم، و چه می خواهم بکنم خلاصه عاشقی خوب برای مولایم نیستم، باید در فکر و اندیشه ای باشم، انسان مگر چقدر در این دنیای فانی زنده است، امیر تو درد خود را می دانی، شیطان درونت را می شناسی ، لحظه ای در فکر قرآنت باش، ای آقا هیچ گاه ریشه نداری مگر اینکه بردرونت پیروزی باشی، پیروزیت در گرو نفس تو است، نفس چه می خواهد بکند، سوخته حقیقت شو، و طریقت حقیقتی است که باید آن را بپیمایی، امیر ای زیان کرده ، اندکی در فکر تلاطم درونت باش ، گریه کن بحال خودت، اگر زندگی را همراه با نور و دیده باز دیدی آن وقت سعادت در کمال تو و در کمین تو می باشد، آهسته آهسته چرخهای زندگی آنده ات روی می آید و بزرگترین نعمت تو عترت و بزرگترین نقمت بی ره و بی عشق بودن، سعی کن راهت را با مسیر آینده ات ای به غفران رسیده و از نور دور شد، و به کور متوسل شد،  نزدیک کن، زندگی می گذرد و درب و دیوار در حال ثبت عمل توی بد هستند، زندگی با بی ادبی و با کمال بی حیایی گذشت، مگر در فکر چاره و آینده ات نیستی ، هرگاه در جاده تنگ زندگی بر آینده خود نگاه می کنم، تنهای چیز که هست بندگی خدا و تنهای چیزی که محتاجم عفو و بخشش خدا ‍، و تنهای سرودم، ذکر خدا، و تنهای پیروز کننده ام قرآن و بزرگترین مرتبه رجعتم هنگام نماز و اذان، و . . .

تفکر در درون رشد به وجود می باشد، و وجود آغشته به درون ، درون را شناختن یعنی خود را شناختن، شناخت بر خود داشتن و بر درون پر جوش و خروش خرامیدن، تفکر از فکر گرفته شده است، یعنی اندیشیدن و همراه با اندیشیدن برنامه ای برایزندگی داشتن، داشتن برنامه یعنی در تلاطم و جز ومد زندگی نلغزیدن، تفکر بهترین عبادت و بهترین وسیله قرب است به الله، اندیشیدن که از کجا آمده ام ، به کجا خواهم رفت، و برای چه آمده ام، و آمدنم برای چه است و منظور چیست، تفکر باعث می شود روح عبادی در انسان ایجاد شود، روح معنوی همراه با روحیه خالص.

ای آقا: هرگاه بر