پایداری‌ ها موفقیت دولت را شکست خود می‌ دانند

به گزارش روناش ، گفتگوی روزنامه آرمان با دکتر کیانوش راد نماینده مردم اهواز در مجلس ششم را در زیر میبینید:

زمانی که حسن روحانی می‌خواست در انتخابات شرکت کند به‌خوبی می‌دانست کار سختی در پیش دارد و قطعا نخواهد توانست در کمال آرامش به برنامه‌های خود بپردازد. امروز آن حدس و گمان‌ها به واقعیت پیوسته و به وضوح مانع‌تراشی‌های هرروز برخی گروه‌ها را به چشم می‌بیند اما به‌راستی چه سودی بر سر ایجاد موانع وجود دارد؟ این سوالی بود که آرمان برای رسیدن به پاسخش با محمد کیانوش‌راد، فعال سیاسی اصلاح‌طلب به گفت‌وگو نشست.

دولت از اولین روزهای آغاز به کار با موانع بسیاری از سوی مخالفان و منتقدان خود مواجه شده است. ارزیابی شما از ایجاد مانع بر سر راه فعالیت‌های دولت چیست؟

طبیعی است دولتی که بر سر کار آمده است دارای دیدگاه‌ها، اهداف و برنامه‌های مشخصی است که سعی می‌کند برنامه خود را با افرادی که حاملان چنین اندیشه‌ای هستند و چنین برنامه‌هایی را قبول دارند به منصه ظهور و اجرا در بیاورد و کاملا این قسمت کار نیز طبیعی است که کسانی که رقبای دولت بودند و طرح و برنامه دیگری را در سر می‌پروراندند یا از هم اکنون خود را برای مجلس و پس از آن ریاست‌جمهوری آماده می‌نمایند درصدد نکته‌گیری و انتقاد از برنامه‌های دولت باشند تا در این مسیر بتوانند به درستی راه، اهداف و برنامه‌های خود را برای مردم توضیح دهند. تا اینجای کار نه‌تنها اشکالی ندارد بلکه حتی این گونه نکته‌گیری‌ها به نفع دولت و به نفع فضای عمومی کشور است؛ از آن جهت معمولا وقتی مخالفان شخصی سعی می‌کنند نقاط ضعف را پیدا کنند دقیق‌تر و بی‌رحمانه‌تر و صریح‌تر انتقادات خودشان را ارائه می‌دهند و به همین دلیل اگر دولتمردان عاقل باشند انتقادات را به درستی بررسی و سعی می‌کنند آن دسته از انتقادات و مخالفت‌ها که صحیح ارائه شده را با روش مناسب پاسخ دهند و درصدد حل آنها برآیند. از سوی دیگر حضور جریانات منتقد که حرف و برنامه دیگری دارند باعث خواهد شد تا مردم به درستی دیدگاه‌های متفاوت را بشناسند و در رای خود هنگام انتخابات چه در مجلس و چه در ریاست‌جمهوری آتی بهترین گزینه را مدنظر قرار دهند. پس در این چارچوب همان‌گونه که در کشورهای پیشرفته‌تر شاهد حضور دولت‌های سایه در برابر دولت مستقر قانونی هستیم، وجود چنین منتقدانی در داخل کشور یک فرصت بسیار ارزشمند است. اصلاح‌طلبان و دولت اعتدال نیز در رفتار خودشان نشان داده‌اند که انتقاد و مخالفت را نه به‌عنوان تهدید بلکه یک فرصت برای بازنگری دائمی رفتارهای خود دیده‌اند و متاسفانه این بخش افراطی جناح اصولگراست که تصور می‌کند برای اداره کشور نیاز به تک‌گویی و حاکمیت تک‌گفتمانی برای پیشرفت کشور هست برای همین این افراد نوعا با مخالفین خود نه به‌عنوان یک مخالف بلکه به‌عنوان یک دشمن برخورد می‌کنند. برخوردهایی را که ما در ۲۰ ساله اخیر از سوی برخی از تندروهای جناح محافظه‌کار چه در مجلس و چه در بیرون مجلس همراه با بزرگنمایی برخی از مشکلات و مانع‌تراشی بر سر راه برخی از نیروهای دولت شاهد بوده‌ایم نشان‌دهنده آن است که این گروه صرفا به‌دنبال حل مشکلات نیست بلکه می‌خواهد از طرح برخی مشکلات که حتی می‌تواند بعضا مشکلات واقعی دولت هم باشد ابزاری برای تخریب دولت فراهم سازد. بنابراین این نکته‌ای است که مورد اشکال و انتقاد به جریان تندرو است و امیدواریم با اتخاذ موضع بعضی از سردمداران جریان تندرو خصوصا در مجلس شاهد آن باشیم که رفتار خود را تعدیل کنند و با یک نگاه متعادل‌تر به رقابت با دولت بپردازند زیرا رقابت و شفاف‌سازی حق مسلم هر گروه سیاسی است که در کشور وجود دارد. برخوردهای این دسته از اصولگرایان در مجلس امروز حتی توسط اصولگرایان عاقل، معتدل و منصف نیز مورد انتقاد قرار گرفته و اصولگرایان نیز می‌دانند برای کسب آرا بیشتر در میان مردم و جلب نظر مردم نیاز به این دارند که رفتارهای منطقی‌تر و اصولی‌تری را از خود به نمایش بگذارند.

 مخالفین دولت و تندروهای رقیب از یکسو دولت را منتسب به خود می‌دانند و می‌گویند روحانی اصولگراست و از سوی دیگر آنقدر چوب لای چرخ دولت می‌گذارند تا عملا قدرت حرکت را از او بگیرند. ارزیابی شما از این تناقض چیست؟

اینکه اصولگرایان نیز دولت را از خود بدانند نکته مثبتی می‌تواند باشد و اشکالی در این باب نیست ضمن آنکه حقیقتا اصولگرایان معتدل در انتظار شکست دولت نیستند و بسیاری از آنها تمایل به این دارند که دولت بتواند عملکرد قابل قبولی از خود بر جای بگذارد البته این درحالی است که برخی دیگر از اصولگرایان معتدل نیز که دولت را رقیب خود می‌دانند سعی می‌کنند در انتظار نتیجه نهایی برخی از اقدامات دولت بنشینند و در حال حاضر با سکوت سعی در همراهی دولت دارند و بخش سوم اصولگرایان به‌صورت افراطی عمل می‌کنند و نمونه آن را به‌صورت مشخص در جبهه پایداری می‌توان مشاهده کرد؛ جریانی که بی‌محابا و با جدیت سعی می‌کند از هر مشکل کوچکی غائله‌ای را بسازد و علیه دولت به‌کار بگیرد. البته اینکه بنا به نظر برخی این شیوه رفتاری تابع یک برنامه از پیش تعیین شده و مشخص و مبتنی بر یک تقسیم کار است را من نمی‌پذیرم و تصور می‌کنم این تاکتیک اصولگرایان برای نشان دادن اختلاف میان خودشان نیست و حقیقتا برخی اصولگرایان سعی می‌کنند رفتار خود را آرام‌آرام در آینده با صراحت بیشتری از جبهه پایداری جدا کنند بنابراین باید از آن بخش از اصولگرایانی که سعی می‌کنند با دولت همراهی کنند استقبال کرد و نظرات منطقی و درست آنها را دولت باید شنید و درصدد رفع مشکلات و کاستی‌های دولت برآید.

 آیا می‌توان چنین برداشت کرد که این گروه پیروزی دولت را به ضرر خود می‌دانند؟

در این مورد تردیدی وجود ندارد. به هر حال اصولگرایان رقبای اصلاح‌طلبان و اعتدالیون هستند. درنتیجه موفقیت دولت می‌تواند به کاهش بیشتر محبوبیت اصولگرایان از یکسو و تقویت پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان و اعتدالیون منجر شود اما به هر حال اینکه با هر شرایطی اینها بخواهند دولت را به شکست بکشانند نیز مساله مهمی است که جز بخش افراطی اصولگرایان سایر آنها اگرچه از کاهش محبوبیت خویش نگران هستند اما بعضا حاضر به انجام هر عملی برای شکست دولت نیز نیستند.