رییس جمهوری و دومین «مهر» بدون وزیر علوم

به گزارش حوزه دولت روناش ، صبح امروز رییس جمهور روحانی در حالی برای افتتاح سال جدید تحصیلی دانشگاه ها در دانشگاه تهران، حضور یافت و سخنرانی کرد که مانند سال گذشته دولت او وزیر علوم، تحقیقات و فناوری ندارد و وزارتخانه متولی دانشگاه ها با سرپرست اداره می شود.

این برای دومین سال پیاپی است که رییس جمهوری بدون وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در دانشگاه حضور می یابد. سال پیش سرپرستی وزارت علوم با جعفر توفیقی بود وامسال فعلا با محمد علی نجفی است تا چه کسی در روزها یا هفته های پیش رو به عنوان وزیر علوم معرفی شود.

فارغ از تعارفات و کلیشه های رایج، همین که دو سال است که رییس جمهوری سال تحصیلی تازه را در غیاب وزیر علوم آغاز می کند نشان دهنده چالش های جدی یی است که این دولت از آغاز کار خود در سال گذشته با آنها دست به گریبان است.

در همان شروع کار، مجلس شورای اسلامی با اکثریت اصول گرایان، به جعفر میلی منفرد رای اعتماد نداد و اولین سال تحصیلی در دولت روحانی بدون وزیر علوم آغاز شد و امسال نیزهمان قصه تکرار شده است.

هرچند غیبت وزیر علوم – و در واقع فقد آن- چه در سال پیش و چه امسال از کاستی و حفره ای در دولت حکایت می کند اما ازمنظری دیگر می تواند نشان دهنده عزم دولت و تاکید بر اصول خود باشد و این که اتفاقا عقب نشینی نکرده یا بیش از ضرورت عقب ننشسته است.

حسن روحانی خوب به یاد دارد که دولت سازندگی از همان هنگامی رو به ضعف گذاشت که وزیران پایه ای خود را در دولت دوم از دست داد و از جمله بر سر وزیر علوم معیارهای خود را کنار گذاشت.

اکنون نیز چنانچه روحانی در وزارت علوم کوتاه بیاید و چهره ای متفاوت با برنامه های خود را معرفی کند در آینده زیان خواهد دید و این برف را سرِ باز ایستادن نخواهد بود.

رییس جمهوری در نطق امروز و برای نخستین بار به صراحت  تایید کرد که  پارسال و پس از رای عدم اعتماد به جعفر میلی منفرد قصد داشته دکتر جعفر توفیقی را به عنوان وزیر علوم معرفی کند اما گفت: «از یمین و یسار فشار آوردند تا او را معرفی نکنم و به خاطر آرامش دانشگاه ها سر فرود آوردم».

اشاره روحانی را می توان به این معنی دانست که مشکل مخالفان با اسامی و چند شخصیت نیست چرا که اگر چنین بود قاعدتا رضا فرجی دانا را در مقام وزیر علوم تحمل می کردند اما او را نیز استیضاح کردند و کنار زدند.

از سخنان روحانی می توان این گونه استنباط کرد که مشکل اصلی در نوع نگاه به فضای دانشگاهی است و گرنه هم میلی منفرد را نفی نمی کردند و هم فرجی دانا را.  این تلمیح روحانی که « بورسیه و ما ادریک البورسیه»! یعنی راه باید ادامه یابد و دولت از کف آنچه وعده داده نمی تواند پایین تر بیاید.

آیا در مهر ماه ۱۳۹۴ حسن روحانی را در دانشگاه تهران وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و نه سرپرستی دیگر همراهی خواهد کرد؟

* مهرداد خدیر – عصر ایران