شهدای مسجد

بسم الله الرحمن الرحیم مادرم سلام سلامی از میان نخلها بر قلب داغدیده ات قلبی که گذرگاه ملائک است مادرم دیدگانت تر است ولی نامت در میان بهشتیان والا نمی دانم اکنون در چه حالی بسر می بری ولی در هر صورت یاد من تو را بسیار مشغول کرده می …

بسمه تعالی مادر چه کلمه زیبا و دلربایی وچه نام نیکویی هنگامی که نام مادرم را می فهمم همراهش عطر خوش عشق به مشامم می رسد گاه و بیگاه درباره او فکر می کنم می بینم او زندگی ای که داشته مالامال از درد و رنج بود ولی بااین حال …

سالها درد و رنج کار و زحمت برای خانواده… سالها زحمت برای بزرگ کردن فرزند پدرم: عاجزم که نامت را بر ورق بیاورم عاجزم که نامت را بر زبان بیاورم عاجزم نامت را بشنوم. نامی که همواره با نام پیامبر است. پدرم! عمری را در تقوی سپری کردی عمری رنج …

آن روز در پهنه سرخ بهشت زهرا، بهشت لاله های جوان عاشق، در به در بدنبال گمشده ای بودم، احساس می کردم بین من و آن جنگل سبز گویا پیوندی است. احساس می کردم زمین پیام آور رنجی است که بر انسان رفته است، خاک بغض آلود و گرفته بنظر …

وقتی به آبی آسمان می اندیشم وسعت روح و اندیشه شهدا که یکرنگ و زلال همچون آبی آسمانی گسترده است در پیش چشمم مجسم می شود وقتی به جویباری کوچک بر می خورم بیاد جویبار کوچک خونی می افتم که بر چهره خاموش شهید جاری شده است. وقتی چشمه می …

برادرم: ما در شرایطی زندگی می کنیم که خوب شدن، بالیدن، و اوج گرفتن واقعا دشوار است. اگر بذری در شوره زار، در کویر و در شرایطی بیابانی بپاشند تا چه اندازه می توان به ثمر اندیشید؟ اگر پرنده ای تیز تک و سبکبال و بلند پرواز را در قفسی …

سوزد از هجر تو پیرو جوان مهدی جان               چشم ها منتظرت روز و شبان مهدی جان کی سرا از پرده برون می کنی ای راحت جان     مرهم زخم دل و روح و روان مهدی جان هست هر نیمه شب از گوشه زندان ستم         چشم صبح اسرایت نگران …

۱-آمده هنگام سفر  دامن همت بکمر ز سر دنیا بگذر  عهد خود از یاد مبر  جبهه دهد بوی ظفر                                انشاا…  2- لطف خدا یار ببین منتظرت فتح مبین دشمن بدبخت حزین هست خداش در کمین بهر تو فردوس برین  چیست مگر بهتر از این  انشاا…. ۳- زین بنه بر …

در یکی از عملیات ها، تیربارچی عراقی داخل سنگری به شکل مثلث بود سنگر حدود چهار متر ارتفاع داشت و روی بچه ها مشرف بود من دیده بان بودم همه بجه ها زمین گیر شده بودند هر کس سرش را بالا می آورد تیربارچی مهلتش نمی داد.

کم کم به شب عملیات نزدیک می شدیم و آموزش ها سخت تر و متراکم تر می شدند. یک شب برای رزم شبانه تمام نیروهای گردان عمار که دسته ما نیز زیر مجموعه آن بود را بیدار کردند.