اصحاب رسول خدا به ایشان عرض کردند : ما وقتی در محضر شما هستیم و ما را موعظه می فرمائی بیم و ترس (از خدا و آخرت) دلمان را فرا می گیرد و دنیا را فراموش می کنیم و به آن بی رغبت می شویم چنان که گوئی آخرت و بهشت و دوزخ را با چشم می بینیم. اما همین که به خانه هایمان می رویم….از آن حال و وضعی که که در خدمت شما داشتیم تقریبا بر می گردیم.به طوری که گوئی اصلا آن حالت را نداشتیم(غافل می شویم).آیا این از نشانه های نفاق نیست؟
رسول خدا (ص) فرمود:
هرگز…این یکی از گامهائی است که شیطان بر می دارد تا شما را به دنیا راغب سازد.به خدا قسم اگر به همان حالی که در حضور من به شما دست می دهد در خانه هایتان نیز ادامه می دادید و آن حلت معنوی را حفظ می نمودید،به مقامی می رسیدید که فرشتگان با شما دست می دادند و بر روی آب راه می رفتید.