گفتگو با سوره ی مبارکه سجده

ستایش بی‌حد پروردگار عالمیان را که توفیق همنشینی با یکی دیگر از مرواریدهای درخشان قرآن کریم را روزیمان فرمود تا جرعه‌ای از بحر بی‌کران آن برگیریم و جان های تشنه‌ی خویش را با زلال معرفت آن سیراب سازیم.
– در آغاز از محضر پر فیض ایشان تقاضامندیم خود را برای جویندگان معرفت معرفی فرمایند.
من سجده ، سی ‌‌و دومین سوره‌ی منور قرآن حکیم می‌باشم که در شهر مکه معظمه بر وجود نازنین اشرف مخلوقات محمدامین صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نازل گشته‌ام و دارای ۳۰ آیه می‌باشم.
– لطفاً خلاصه‌ای از مطالب نورانی خود را بیان نمایید.
مضمون آیات من شامل بحث گسترده‌ای از مبدأ و معاد، مجازات های مجرمان در روز رستاخیز و درس های هشدار دهنده‌ای برای م?منان و کافران است، در واقع هدف اصلی آیات من تقویت مبانی ایمان (به مبدأ و معاد) و ایجاد موج نیرومندی از حرکت به سوی تقوی و بازداری از سرکشی و طغیان و توجه به ارزش والای انسان می‌باشد.
– آیا زمان خاصی برای تلاوت شما توصیه نشده است؟
صادق آل‌طه علیه‌السلام در این‌باره فرموده‌اند: هر کس سوره‌ی سجده را در هر شب جمعه قرائت نماید، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش می‌دهد و گذشته‌ی او را می‌بخشد و در روز قیامت از دوستان آل‌محمد صلی‌ الله‌ علیه‌ واله‌وسلم خواهد بود.
– خواهشمندیم گوشه‌ای از فضایل تلاوت خود را نیز برای حق‌پویان راه حق بیان فرمائید.
همین‌قدر بس که بگویم ششمین گوهر امامت علیه‌السلام چنین فرموده‌اند: هر کس سوره‌ی سجده را بخواند حق تعالی در قیامت او را تا آنجا که چشم کار کند، نوری عطا فرماید و در آن روز به او سرور و شادی کرامت نماید و در دنیا در حالی باشد که دیگران آرزوی حال او را بکنند.
– ایزد یکتا در بیست ‌‌و نهمین آیه‌ی شما چنین فرموده‌ است: «قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لَا یَنفَعُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِیمَانُهُمْ وَلَا هُمْ یُنظَرُونَ»؛ «ای رسول خدا، بگو آن روز فتح به کسانی که کافر شده و ایمان نیاورده‌اند، سودی نمی‌بخشد و در آن روز آنها مورد عنایت، واقع نمی‌ شوند.»، لطف فرموده، بفرمائید منظور از «یوم‌الفتح» چه روزی است؟
هدف اصلی آیات من تقویت مبانی ایمان(به مبدأ و معاد) و ایجاد موج نیرومندی از حرکت به سوی تقوی و بازداری از سرکشی و طغیان و توجه به ارزش والای انسان می‌باشد
حضرت امام صادق علیه‌السلام درباره‌ی این آیه فرموده‌اند: منظور از «یوم‌الفتح» روزی است که دنیا به دست قائم آل‌محمدصلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فتح می‌شود.
اگر کسی م?من باشد ولی عقیده به روز موعود نداشته باشد از ایمان ناقص خود نفعی نمی‌برد ولی چنانچه عقیده و ایمان کامل به ظهور و فرج حضرت حجت داشته باشد و یقین راسخ نماید، آن ایمان به او نفع می‌رساند و در پیشگاه خداوند منزلتی رفیع به دست آورده و بهشت ذخیره صاحب این عقاید حقه می‌شود و این اجر و ثواب ویژه‌ی امیراالم?منین علیه‌السلام و فرزندان گرامی آن حضرت و محبین و شیعیان ایشان است.
– از شما استدعا داریم خاطره‌ای برای خوانندگان ما نقل نمایید.
به یاد دارم در غزوه تبوک در حالی که گرما همه را سخت ناراحت کرده بود و هرکس به گوشه‌ای پناه می‌برد، شخصی به نام معاذبن‌جبل به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم رفت و به حضرت گفت: ای پیامبر خدا، عملی به من بیاموز که مرا وارد بهشت کند و از آتش دوزخ دور سازد.
نبی خدا فرمود: خدا را پرستش کن و چیزی را شریک او قرار مده، نمازهای واجب را انجام بده، زکات واجب، حق مستمندان را ادا کن و ماه رمضان را روزه بگیر.
سپس فرمود: آیا می‌خواهی از ابواب خیرات به تو خبر دهم؟
معاذ گفت: آری ای پیامبر خدا.
و ایشان چنین فرمودند: روزه سپری است در برابر آتش و انفاق در راه خدا کفاره گناهان و قیام انسان در دل شب برای خشنودی خداست. سپس شانزدهمین آیه‌ی مرا تلاوت نمودند۴: « تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ»
صادق آل‌طه علیه‌السلام در این‌باره فرموده‌اند: هر کس سوره‌ی سجده را در هر شب جمعه قرائت نماید، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش می‌دهد و گذشته‌ی او را می‌بخشد و در روز قیامت از دوستان آل‌محمد صلی‌ الله‌ علیه‌ واله‌وسلم خواهد بود
«پهلوهایشان از خوابگاه ها جدا مى‏گردد [و] پروردگارشان را از روى بیم و طمع مى‏خوانند، و از آنچه روزیشان داده‏ایم انفاق مى‏کنند.»
و چه نیکوست که این سخن گهربار از حضرت باقرالعلوم علیه‌السلام را همواره به یاد داشته باشید که ایشان فرمودند:
منظور از «تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ» عمل و روش مولا امیرالم?منین علی علیه‌السلام و پیروان آن حضرت است که اول شب را استراحت نموده و همین که ثلثی از شب گذشت از بستر برخاسته و روی نیاز به سوی پروردگار جهانیان می‌آوردند و به مناجات با پروردگار مشغول می‌شوند و از روی کمال خلوص و رغبت خدا را یاد می‌نمایند.
و این مردم کسانی هستند که رسول اکرم صلی‌الله ‌علیه‌وآله‌وسلم درباره‌ی آنها مژده‌ی بهشت داده و فرموده‌اند که آنها را در جوار رحمت خدا بوده نه ترسی دارند و نه غصه‌ای « لا خوف علیهم و لا هم یحزنون »
– در پایان گوش جان می‌سپاریم به یکی از توصیه‌های عبرت آموز شما:
«أَوَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاکِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ أَفَلَا یَسْمَعُونَ»
آیا براى آنان روشن نگردیده که چه بسیار نسل ها را پیش از آنها نابود گردانیدیم [که اینان‏] در سراهایشان راه مى‏روند؟ قطعاً در این [امر] عبرت هاست، مگر نمى‏شنوند؟