حساب بانکی تان را خالی کنید

آیا تا به حال این گونه اندیشیده ایم و برای ساعات و لحظات عمر و گنجینه وجودی مان برنامه ریزی کرده ایم؟! وای بر کسانی که سرمایه و اعتبار زمان موجود در حساب بانکی دنیا را مفت خالی می کنند.
حساب بانکی تان را خالی کنید اما با برنامه ریزی و مراقبت؛ ببینید این سخن خداست که می فرماید:

بسم الله الرحمن الرحیم والعصر ان الانسان لفی خسر الاالذین آمنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر.

قسم به زمان! که انسان ها همه در زیانند مگر آنها که ایمان آورده و اعمال شایسته کردند و یکدیگر را به حق سفارش نمودند و به صبر توصیه کردند.

   
اهمیت زمان در قرآن
قرآن کریم، به زمان قسم یاد می کند. قرآن، این همیشه ترین کتاب هستی، توجه بشر را هم به کمیت زمان جلب نموده و هم به کیفیت آن. در ابتدا، با قسم یاد دادن به آن، توجه به کمیت، که طول آن و محدوده برداری است و در انتها، توجه به کیفیت که پهنای آن است و اینکه شتاب زده عمل نشود (و… بالصبر). از آنجا که مفهوم زمان مقدار حرکت است و با مفهوم عمل، یکجا در ذهن متبادر می شود از این رو آن را بعد چهارم خوانده اند.
    رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود
    رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود
خداوند در قرآن، به همه مقاطع زمانی سوگند یاد کرده است. فجر، صبح، روز، شب، چاشت، سحر، عصر. گرچه به سحر چندبار سوگند یاد کرده است.
    1- دوران تاریخ بشر، ارزش دارد و خداوند به آن سوگند یاد کرده است. پس، از عبرت های آن پند بگیریم: «والعصر»
    2- انسان از هر سو در خسارت است: «لفی خسر»
    3- تنها راه جلوگیری از خسارت، ایمان و عمل است: «آمنوا و عملوا الصالحات»
در روایت آمده در روز قیامت پرونده عمر انسان را که باز می کنند، ساعتی هست که در آن ساعت اطاعت خدا را انجام داده و کار خیری انجام داده است. وقتی آن مرحله را بررسی می کنند آن قدر به این بنده خوشی و راحتی و لذت دست می دهد که قابل مقایسه با هیچ سروری در این عالم نیست.
    
هر لحظه، گنج بزرگ
بطور مسلم همه انسان ها در زیانند (ان الانسان لفی خسر). سرمایه های وجودی خود را چه بخواهند یا نخواهند از دست می دهند، ساعات و ایام و ماه ها و سال های عمر به سرعت می گذرد، نیروهای معنوی و مادی تحلیل می رود و توان و قدرت کاسته می شود. آری انسان، همانند کسی است که سرمایه عظیمی در اختیار داشته باشد و بی آنکه بخواهد هر روز بخشی از آن سرمایه ها را از او بگیرند، این طبیعت زندگی دنیاست.
تصور کنید حساب بانکی دارید که در آن هر روز صبح ۸۶۴۰۰ میلیون به حساب شما واریز می شود و شما فقط تا آخر شب فرصت دارید تا همه پول ها را خرج کنید چون آخر وقت حساب شما خود به خود خالی می شود. در این صورت شما چه خواهید کرد؟ البته سعی می کنید تا آخرین ریال را خرج کنید!
ارزش لحظات را چه کسی می داند؟
هر یک از ما یک چنین حساب بانکی داریم؛ حساب بانکی زمان!
هر روز صبح در بانک زمان شما ۸۶۴۰۰ ثانیه واریز و تا پایان شب به پایان می رسد. هیچ برگشتی در کار نیست و هیچ مقداری از این زمان به فردا اضافه نمی شود.
ارزش یک سال را دانش آموزی که مردود شده، می داند.
ارزش یک ماه را مادری که فرزند نارس به دنیا آورده، می داند.
ارزش یک هفته را سردبیر یک هفته نامه می داند.
ارزش یک ساعت را عاشقی که انتظار معشوق را می کشد.
ارزش یک دقیقه را شخصی که از قطار جا مانده می داند.
و ارزش یک ثانیه را آن که از تصادفی مرگبار جان به در برده، می داند.
باور کنید هر لحظه گنج بزرگی است! گنج تان را آسان از دست ندهید!
از این ۸۶۴۰۰ ثانیه چند ثانیه به یاد خداوند هستیم و چند ثانیه با او راز و نیاز می کنیم؟
اگر روزانه فقط ۱۰ صفحه مطالعه کنیم که چند دقیقه بیشتر وقت نمی گیرد درسال ما ۳۶۰۰ صفحه کتاب خوانده ایم.
اگر روزی یک آیه قرآن بخوانیم در یک سال ۳۶۰ آیه از قرآن را قرائت کرده ایم.
و بسیاری از کارهای مفید دیگر…
آیا تا به حال این گونه اندیشیده ایم و برای ساعات و لحظات عمر و گنجینه وجودی مان برنامه ریزی کرده ایم؟!
به قول شاعر که می گوید:
این قافله عمر عجب می گذرد… دریاب دمی که با طرب می گذرد
ساقی غم فردای حریفان چه خوری… پیش آر پیاله را که شب می گذرد
اینجاست که وقتی در سخن های بزرگان و معصومین کمی تامل می کنیم، اهمیت این گنجینه عظیم را خواهیم دید.
عمر سریع خواهد گذشت
وقت را غنیمت دان هر قدر که بتوانی… حاصل از حیات ای جان یک دم است تا دانی امیرالمومنین(ع) فرمودند: من یک ساعت عمر دنیا را با آخرت عوض نمی کنم چون در دنیا محل کاشت است و در آخرت محل برداشت: «فان الیوم عمل و لاحساب و غدا حساب و لاعمل» (بحار الانوار/ ج ۷۴ ص ۴۱۹)
ایشان در جای دیگر می فرماید: برای من نشستن در مسجد بهتر از نشستن در بهشت است. چون مسجد بهشت ساز است. اصلامومن و کار مومن از بهشت مهم تر است چون کار اوست که بهشت را می سازد: «فاعل الخیر خیر منه و فاعل الشر شر منه» (بحارالانوار ج ۶۸/ ص ۲۱۷)
به عبارتی انجام دهنده کار خوب بهتر از خود کار خیر است. یعنی مومن از کار خیر و بهشت خیلی بهتر است و کسی که کار شری را می کند از خود کار شر بدتر است. یعنی کافر که جهنم را می سازد از خود جهنم هم بدتر است.
روایت می فرماید خداوند متعال هزاران آدم و هزاران عالم خلق کرده است که قبل از فرزندان حضرت آدم(ع) بوده اند و بعد از ما هم فراوان خواهند آمد و به جز کره خاکی ما در جاهای دیگر هم خدا بندگان و عوالمی دارد. روایت می فرماید در آسمان ها «مدن کمدنکم». یعنی شهرها و موجوداتی در عالم هست که مانند شما آن ها هم زندگی می کنند و آنها بیشتر از شما حرف های ما (خداوند) را گوش می دهند. عالم خلقت خیلی گسترده است ما که در محضر خدا کوچکیم.
پس در این دنیای عظیم از موجودات دیگر عقب نمانیم و عمر خود را درست و به جا مصرف کنیم که روزی که همه انسان ها انگشت خود را به نشانه پشیمانی می گزند، سربلند و سرفراز به پیشگاه خداوند حاضر شویم.
 

از: سایت تبیان (روزنامه کیهان، شماره ۲۰۲۸۸ به تاریخ ۲/۶/۹۱، صفحه ۶ (معارف))