سلامتی مردم و دکتر بی مشتری!

عصر پیامبر صلى الله علیه و آله بود، یکى از شاهان غیر عرب ، پزشک حاذقى را به محضر رسول خدا در مدینه فرستاد (تا به درمان بیماران آن دیار بپردازد ) آن پزشک مدتی در آنجا ماند، ولى (بخاطر نبودن بیمار) کسى براى درمان بیمارى خود نزد او نرفت ، و درخواست معالجه از او نکرد.

پزشک نزد پیامبر صلى الله علیه و آله آمد و گله کرد که من براى درمان یاران به اینجا آمده ام ، ولى در این مدت ، کسى به من توجه نکرد، تا خدمتى را که بر عهده من است انجام دهم .

پیامبر صلى الله علیه و آله به او فرمود: ((این مردم (مسلمان )در زندگى شیوه اى دارند که تا اشتها به غذا بر آنها غالب نشود، غذا نمى خورند، و وقتى که مشغول غذا خوردن شدند تا اشتها دارند و هنوز سیر نشده اند، دست از غذا بر مى دارند.)) (از این سو همواره سلامت و تندرست هستند و نیاز به مراجعه به طبیب ندارند.)

پزشک گفت : راز مطلب را یافتم ، همین شیوه موجب تندرستی آنها شده است ، خاضعانه به پیامبر صلى الله علیه و آله احترام کرد، و از محضرش ‍ رفت .

سخن آنگه کند حکیم آغاز

یا سر انگشت سوى لقمه دراز

که ز ناگفتنش خلل زاید

یا ز ناخوردنش به جان آید

لاجرم حکمتش بود گفتار

خوردش تندرستى آرد بار

منبع: حکایت های گلستان سعدی – باب سوم

http://www.safeir.ir