مسجد صاحب الزمان (عج) دزفول پرورشگاه نیروهای انقلابی ، فرهنگی و حزب اللهی
زندگینامه پاسدار شهید محمد حسین زمانی نیا
بسم ربّ الشهداء و الصدیقین
پاسدار شهید محمدحسین زمانی نیا در سال ۱۳۴۰ در خانواده ای متدین ، مؤمن ، مسلمان ، زحمتکش و مستضعف در شهرستان دزفول دیده به جهان گشود . از همان اوان کودکی از ذوق و قریحه و هوش سرشاری برخوردار بود و نسبت به مسایل مذهبی علاقه ای شدید از خود نشان می داد . پرورش صحیح اسلامی او در دامن پاک خانواده ای متدین و مؤمن، او را برای پذیرفتن مسئولیت خطیر دفاع از قوانین الهی اسلام آماده و شایسته مقام شهادت کرده بود و این شایستگی را در تلاشها و مجاهدتهای شبانه روزی به خوبی نشان می داد .
به سن شش سالگی جهت فراگیری علم و دانش به مدرسه راه یافت و با تلاش و جدیّت توانست مراحل ابتدایی را با موفقیت به پایان برساند. روح معنویت خواه و فطرت خدا جویش ، او را به مسجد و محراب کشاند و با شرکت در جلسات قرائت قرآن و کلاسهای دینی و اسلام شناسی به رشد و اندیشه و بینش اسلامی خود همت گماشت و از فرهنگ غنی معارف اسلام در بالا بردن بینش اسلامی خود نهایت استفاده را می کرد و در سنگر محراب عبادت، عابدی بی ریا و مجاهدی مخلص و عارفی دلسوخته بود.
اخلاق و رفتار شایسته و خداپسندی داشت . نسبت به همه مهر می ورزید . تواضع ، فروتنی ، ایمان ، تقوی ، فضیلت ، پاکی، صبر، بردباری از صفات بر جسته و بارز او بود .
با شناخت وسیعی که از نظام جبار و منحط پهلوی جلاد داشت همه محرومیتها و فقر و نابسامانیهای خانمان برانداز را ناشی از آن رژیم فاسد و ظلم و ستم او می دانست . در شبهای سرد زمستانی بی آنکه خانواده اش بفهمند به پخش اعلامیه و نوشتن شعار روی دیوارها می پرداخت تا حرکت انقلاب را سریعتر کند. همگام با قیام اسلامی ملت مسلمان ایران به رهبری امام خمینی (رحمت اللّه علیه) در تمامی تظاهرات و راهپیمائیهای علیه رژیم ستمشاهی حضور فعال داشت و با پخش اطلاعیه ها و اعلامیه ها و رساندن پیام حرکت آفرین امام خمینی(رحمت الله علیه) در بین توده های محروم نقش مؤثری در به ثمر رساندن انقلاب اسلامی داشت تا اینکه دستگاه جور و ستم پهلوی نابود و کاخ ظلمش در هم کوبیده شد و نظام جمهوری اسلامی در ایران تحقق یافت. وی همانند بسیاری از مردم محروم ، گذشته از درس خواندن اوقات فراغت خویش را به کار کردن میگذراند .
بعد از پیروزی انقلاب به پاسداری از دستاوردهای آن پرداخت و در امر باز سازی مملکت اسلامی و استقلال کشور تلاش بسیار نمود . نسبت به امام عزیز ، خمینی کبیر عشق می ورزید و از روحانیت مبارز و مدافع اسلام و متعهد پیشه پشتیبانی می کرد و عامل به فرامین انسان ساز امام بود . نماز، روزه و دیگر فرایض دینی را به خوبی انجام می داد و در نمازهای جمعه ، جماعت ، دعای کمیل ، توسل و دیگر نیایشها که غذای روح انسان بودند و انسانی معنوی می ساختند شرکت فعال داشت . ضمن درس خواندن به مطالعه کتب دینی و بررسی مسائل اسلامی می پرداخت و با الهام و شناخت کامل از دین مبین اسلام و دفاع از مکتب اسلام شهادت برای رضای خداوند متعال انتخاب کرد .
بعد از اخذ دیپلم جهت تأمین مخارج زندگی خانوادگی به شغل رانندگی ماشین مشغول شد ولی از آنجایی که عـشق به اللّه و پاسداری از مبانی اسلام در اندیشه خدا جویش موج می زد در فروردین ۱۳۵۹ وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد ، بعد از اتمام دوره آموزش نظامی و فراگیری فنون رزمی به قصر شیرین اعزام شد و مدت ۴۰ روز در آنجا به تبلیغ اسلام و ارشاد محرومین آنجا پرداخت و با گروهکهای ضد انقلاب و منافقین خبیث مبارزه ای شدید آغاز نمود و در آبادان به دستگیری و نابود کردن اشرار و ضد انقلابیون بیگانه پرست همّت گماشت.
با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به سرکردگی آمریکای جهانخوار و به مزدوری صدام خبیث و متجاوزگر قسمت از میهن اسلامی ایران را مورد تجاوزات وحشیانه خود قرار داده ، برای مقابله با متجاوزین صدامی به جبهه کرخه اعزام شد و به نبرد و پیکار علیه کفر پیشگان بعثی عراق پرداخت و بالاخره بعد از ماهها نبرد و مجاهدت و پیکار و حماسه آفرینیهای زیاد برای رضایت اللّه و دفاع از نظام جمهوری اسلامی در تاریخ ۹/۹/۱۳۵۹ در جبهه کرخه هدف گلوله کفار بعثی عراق قرار گرفت و مجروح گردید ولی به علت شدت جراحت ، عمل جـراحی بر روی وی مؤثر واقع نشد و تکبیر گویان دعوت حق را لبیک گفت و در جوار رحمت حق آسوده آرمید و فرزندان اسلام را به قیامی بزرگ علیه استکبار جهانی فراخواند و با ایثار خویش نهال اسلام را آبیاری کرد .
روحش شاد و راهش پر رهرو باد