مسجد صاحب الزمان (عج) دزفول پرورشگاه نیروهای انقلابی ، فرهنگی و حزب اللهی
آشنای غریبم امام زمان عج
به نام غربتت آغاز میکنم،به یاد بخشش های پدرانه ات آغاز می کنم، میخواهم برای بار دوم غربتت را شرح دهم،حکایت غربتی که نوجوان را جوان و جوان را پیر کرد، حکایتی که بد را خوب کرد و خوب را خوبتر، عجب غربتی داری!میدانی چرا؟ چون خوبان خدا همه در آرزوی تو ماندند و گیسوی خود را در راهت سفید کردند اما……باز هم باید بمانیم و بمانیم، ماندن بیش از حد ما برای مادّی پرستش ماست.
مولا جان فرمودی که فاصله ی ما با شیعیانمان به اندازه ی گناهانشان میباشد!!! حال چه کنیم !!! اگر یازده پدر آسمانی از دست دادیم بخاطر خودمان بود چون فرزند خوبی نبودیم!
سرورم اول از خودم آغاز میکنم که در امر فرج هرکس اول از خود شروع کند امر فرج اصلاح خواهد گردید. پس بهترین عبادت انتظار فرج است و بالاترین وظیفه ی یک منتظر خودسازی است و بهترین خودسازی در راه شما تهذیب نفس میباشد و بهترین تهذیب در مهدویت، مهدی ماندن است نه مهدی گفتن و مهدی شنیدن و مهدی….
مولا جان تاخیر در وصل تو به خاطر دل خراب من است.
این همه گفتیم و نوشتیم به امید گوشه چشمی مهدی جان
این جمله هیجوقت از یادمان نرود! انتظار بدون محبت، و محبت بدون معرفت،معنا ندارد.
عزیزی که متن دلنوشته ام را خواندی آشنای غریب اسمی است که برای امام انتخاب کرده ام و نام کتابم هم که نوشته ام:
آشنای غریب
مهدی نعیمی زاده
