خاطره‌ای از احمد نور الدیی

شهیدان زمانی شهادت را شناختند که پی به گوهر وجودی خود بردند، ارزش ذاتی خود را شناختند و خریدار واقعی آنرا یافته بودند و چه نیکو معامله ای با دوست نمودند.

یکی از افتخاراتی که حضرت حق نصیب ما در این دنیا کرده بود، برای مدت قلیلی همنشینی با دوستان عزیزی بود که حلاوت و شیرینی شهادت به کامشان نشست.

عبادت وسیله ای است برای یافتن هدف، شهیدان ما نیز عاشقانه عابد بودند که به حقیقت، معشوق خود را شناخته بودند و عبادت را بهانه ای و وسیله ای کرده بودند تا بوسیله آن در خانه دلدار را برای لحظاتی هم که شده به روی خود باز شده ببینند.

از دوستان عزیز دیگری که همیشه چهره بشاش و روحیه شاداب او با ذکر نامش در ذهنم تداعی می کند سید مهدی علوی می باشد. بعد از هر مشکلی و سختی او بود که با بچه ها شوخی می کرد و همیشه دوستان با شوخیهای به موقع و اخلاقی نیکو سر حال می کرد. بعضی دیگر از همراهان بودند که واقعا دیر آنها را می شتاختیم.