نوحه یاد امام و شهدا-حاج سعید حدادیان

بعضی شبا وقتی بابام کنج دلش غوغا میشه/ یا بعضی وقتا دل شب/ وقتی که از خواب پا میشه/ میره یه گوشه میشینه/ آلبومشو وا میکنه/ خوب میدونم گذشته اشُ/ خوب میدونم گمشده اشُ/ با اونا پیدا میکنه۲/ درد دل این روزاشو/ با اونا نجوا میکنه/

میگم بابا اینا کین/ که با لباس خاکین/ ام هزارتا کهکشون/ سرتاسر هقت آسمون/ مونده به زیر پرشون/ میگه پسرم نور دلم باغ گلم همه حاصلم/ الهی هیچ مسافری از رفیقاش جانمونه۲/ تو هم دعا کن که بابات/ غریبو تنها نوموه/ بعد امام و شهدا/ زیاد تو دنیا نمونه/ اینا تو آسمون دل/ ستاره های سحرن/ برای من به جون تو/ عزیز تر از برادرن۲/ به کی بگم/ چه جور بگم/ بعضی هاشون تو بیداری/ بعضی هاشون تو رویاها/ جلوۀ مولا رو دیدن/  یوسف زهرا رو دیدن/ یارو دیدن ۲/ جمال دیدار رو دیدن/

میگم بابا چرا هر وقت پیش شما میون کل جبهه ها/ اسم شلمچه که میاد/ چه سریه چه رازیه/ فوری برافروخته میشه/ مثل یه پروانۀ پر سوخته میشه/ هر جای عالم که باشی۲/ دوباره از دستای بسته میخونی/ دوباره از بازوی خسته میخونی/ دوباره از پهلو شکسته میخونی/ میگه پسرم ای پسرم/ نمک نزن/ بازم به زخم جگرم۲/ سرتاسر جبهه همش/ تور تجلیه خدا بود به خدا/ آخر دنیا به خدا/ کرب و بلا بود به خدا/ حضرت زهرای بتول/ با اینکه ما نوکرشیم/ مادر ما بود به خدا۳/ اما میون جبهه ها/ شلمچه بیشتر ازهمه/ گرفته بوی فاطمه۲/ شب حمله همهمه بود/ روی لبا زمزمه بود/ کی تو دلا واهمه بود/ دعوا سر سربند یا فاطمه بود۳/ ذکر لبا وقتی که یا زهرا میشد/ همه گره هامون وا میشد۲/

این رفیقم که میبینی/ میون دار هیئتا بود/ مسجدی بود/ با خدا بود/  بی ریا بود با صفا بود/ از اون ابالفضلیا بود۲/ این رفیقم که میبینی وقتی صحرا جون میداد/ با دست گرم و لرزونش آسمونُ نشون میداد/ وقتی که داشت پر میکشید/ آسمونُ سر میکشید/ ذکر سلام بر حسین بود رو لبش/ خودم شنیدم که میگفت/ جونم فدای زینبش۲/

این رفیقم که میبینی/ مرغ سحر بود به خدا/ مرد خطر بود به خدا/ اهل نظر بود به خدا۲/  نیمۀ شب تو سجاده۲/ دیدۀ تر بود به خدا/ مرد خطر بود به خدا/ یه شب توی میدون مین/ دیدم بی سر بود به خدا۲/ این رفیقم که میبینی/ همیشه بود همسفرم/ انیس و یار و یاورم/ عزیزتر از برادرم/ نور دو چشمون ترم۲/ زیر آتیش بود سپرم/ وقتی وداع آخرش میگفت بگو به مادرم/ از خدا خواستم همیشه/ که برنگرده پیکرم/ دوست دارم اون روزیکه وا میشه راه کربلا/ تن صد پارۀ من/ مونده باشه تو سنگرا/ زیر آفتاب بسوزه/ پیکر بی مزار من/ زائرای کربلا/ رد بشن از کنار من/ حالا هزار تا کاروان/ شهید آوردن برامون/ هنوز ازش بی خبرم۳/ این رفیقم پور احمده/ تو عاشقا سرمدهآآآآمده/ دیگه مثلش نیومده/ عاشق باصفایی بود/ خیلی امام رضایی بود/ این رفیقم غلام علی/ نوحه خونه/ روضه خونه/ وقتی دل بابات میگیره/ شعرای اونو میخونه/ « آخرش حاجتمو میگیرم/ یه روز از عشق تو مولا میمیرم/ عاشقی دردیه درمون نداره/ دل عاشق  سر و سامون نداره/ قبرون کبوترای حرمت/ قربون این همه لطف و کرمت۲»