خاطره ای از اولین آشنایی شهید زمانی نیا و شهید مشتاق

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای علی مشتاق دزفولی اول در مسجد کجبافان بود و بعد از مدتی به مسجد صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) آمد، سکوت، کم حرفی و خوش خطی وی محمدعلی را متوجه خود کرد و محمدعلی زمانی نیا از یکی از بچه ها درخواست کرد که او را ببرد و با علی دوست کند و بعد از آن شب محمدعلی و علی دوست صمیمی می شوند و بعد از شهادت محمدعلی علی خیلی ناراحت می شود و شبها گریه می کرد مادرش می گفت گاهی وقتها شبها آنقدر گریه می کرد که بایستی می رفتم و او را می آوردم که او بخوابد و بعضی شبها بر سر مزارش می رفت و با او صحبت می کرد. محمدعلی اسم علی را با معرفت گذاشته بود وقتی می رفت روی مزارش سنگ قبرش را در آغوش می گرفت و می گریست و می گفت که محمدعلی این رسمش نبود چرا خودت تنها رفتی و بعد از مدتی علی هم پیش دوست با معرفتش شتافت و به فوز الهی نایل گشت.