محمدرضا آزادی

۱– خودتان را معرفی کرده و بفرمایید از چه سالی وارد مسجد شدید؟
اینجانب محمدرضا آزادی-حدوداً از سال ۱۳۶۶ بود که وارد مسجد شدم.

۲- فضای جلسات قرآئت قرآن در زمان شما چگونه بود؟
جلسات قرائت قرآن (نوجوانان و جوانان)بسیار صمیمی و با معنویت بود یعنی رابطه اعضاء جلسه با هم و بخصوص مسئول جلسه با آنها بسیار رابطه ی صمیمانه و برادرانه بود و مسئول جلسه و نفرات سر گروه جهت تربیت صحیح اعضاء جلسه در تمام زمینه های زندگی روزمره به اعضاءمشاوره می دادند و آنها را راهنمایی می کردند و سعی در برطرف نمودن مشکلات اعضاء می نمودند.

 

۳- برخی از برنامه های تاثیر گذار جلسه؟
خیلی از برنامه های جلسه از جمله خود نشستن در جلسه قرائت قرآن و فهمیدن قرآن در زندگی انسان تاثیر گذار است.همچنین وجود جلسات گروهی که در آنها بسیاری از توصیه ها و نصیحت های اخلاقی داده می شد و شعار هفته هایی به اعضاء گروه اعلام می شد و اعضاء خود را مقید می دانستند که آن شعار هفته را انجام دهند مثل وضو گرفتن قبل از خواب.
 

۴- تاثیر مسجد در زندگی شما؟
مسلماً مسجد باعث شده که با مسائل مذهبی و احکام دینی آشنا شوم و همچنین آشنائی با ائمه معصومین و علماء دینی و پیدا کردن دوستان خوب و صمیمی همه عواملی هستند که بطور مستقیم و غیر مستقیم در زندگی انسان تاثیر گذار می باشند و موجبات برکت در زندگی انسان را فراهم می نمایند.

۵- نظر شما راجع به دوستان مسجدی؟
دوستان مسجدی از پاکترین و بهترین کسانی هستند که در زندگی با آنها آشنا شدم و خدا را شکر که این لطف الهی را نصیبم کرد.

۶- بهترین و بدترین خاطره شما؟
خاطره های خوب بسیار هستند از جمله شرکت در اردوهای نوروزی و تابستانه جلسه قرائت قرآن ولی شاید بدترین خاطره در گذشت ناگهانی دوست عزیزم مجتبی صحرانورد بود.

۷- پیام شما برای اعضای کنونی جلسات قرائت قرآن؟
به گفته یکی از علما بزرگ در این عصر و زمانه که گناه از هر طرف به انسان روی می آورد هیچ اجتماعی و مکانی مثل مسجد و جلسات قرائت قرآن نمی توان پیدا کرد که انسان را به راه راست هدایت کند و موجبات عاقبت بخیری را فراهم آورد پس لازم است که این فرصت را غنیمت بشمریم و تا می توانیم در مسجد حضور پیدا کرده و در آنجا فعالیت نمائیم و همچنین از اخبار سیاسی کشور نیز نباید غافل باشیم.

۸- دیدگاه شما راجع به پایگاه اینترنتی مسجد؟
یکی از کارهای ماندگار و جالب، پایگاه اینترنتی مسجد می باشد که هم خاطرات قدیم اعضاء را زنده می کند و هم موجب ادامه پیدا کردن رابطه ی اعضاء با هم و با مسجد می شود هر چند در شهری دیگر زندگی کنند.

تاریخ:۲۳/۸/۱۳۹۰