دزفول ؛ زیبا و سرافراز در شمال خوزستان

سابقاً دزفول با نام های متعدد و متفاوتی مشهور و شناخته می شده است، «مقدسی»با نام «قنطره» از او یاد می کند و یاقوت حمدی نیز به نام روناش، اندامش، قنطره و دزپل یاد کرده است که همه این ها نشان از قدمت بسیار بالای تاریخی این شهرستان است.

قدمت این خطه کهن را نه تنها در سفال های شکسته و بناهای ویران گشته باستانی می توان یافت، بلکه از لابه لای برگ های تاریخ درخشان این دیار و کوچه پس کوچه های بافت قدیمی این شهر که هرکدام به روشنی حکایت از مجد و عظمت شهرهای نخستین ایران را دارد جستجو کرد، کوچه هایی که خاطرات شگرف اسطوره ای قبل و بعد از اسلام را هم چنان برای نسل های بعدی با خود حمل می کنند.

کوچه هایی که یادآور رشادت مردمان این دیار است و هنوز صدای مهیب غرش موشک های جانی ترین موجود معاصر(صدام) را می توان در زوایای خشت و خاک بناهای آن به خوبی حس و حتی لمس کرد و مقاومت بی نظیر مردان و زنان این شهر برای همیشه تاریخ، ملموس و محسوس است و بی شک شجاعت و ازخود گذشتگی مردم قهرمان دزفول در سال های پر فراز و فرود جنگ عراق علیه ایران پر معنا ترین آثار به جای مانده دوران ۸ سال دفاع مقدس در تاریخ معاصر ایران است.

به هرحال دزفول قهرمان ، با پیشینه تاریخی درخشان و با همت مردمان سخت کوش و خلاقی که لحظه لحظه ی عمر خود را مصروف حفظ و نگه داری سرمایه های پیشین نیاکان خود می کنند و از طرفی موهبت های خدادادی همچون رودخانه دز با نقش کم نظیرخود چه در خصوص سرسبزی شهری و چه در زمینه کشاورزی مدرن و مکانیزه و به تبع آن رشد اقتصادی مناسب همه و همه علاوه بر تلاش مردم زحمتکش آن دیار مرهون همین رودخانه است.

هم اینک دزفول زیبا، آثار و ابنیه های فراوانی مربوط به دوره های قبل و بعد از اسلام را در خود جای داده است؛ پل قدیم و آسیاب های آبی از آثار دوران ساسانی ، مسجد جامع مربوط به قرون اولیه دوران اسلامی ، آستانه متبرکه سبزقبا با گلدسته های رفیع و زیبا محل آرامگاه یکی از فرزندان اما م موسی کاظم(ع) تحت عنوان چهارمین حرم مذهبی در ایران، آرامگاه یعقوب لیث صفاری قهرمان پر رمز و راز ملی ایران، آبشار مرتفع «شوی» دردل طبیعت ،موزه مردم شناسی دربنایی زیبا متعلق به دوران قاجاربه نام حمام«کرناسیون»، آرامگاه شاه رکن الدین از آثار دوره تیموریان، خانه تاریخی «تیزنو» این بنا که در دل بافت قدیم شهر قرار گرفته دارای عناصر مختلف معماری بومی نظیر خوون چینی ، شوادان و شبستان را می توان دید ضمناً دفتر نمایندگی سازمان فرهنگی یونسکو در همین خانه واقع شده است.

از دیگر اماکن دیدنی دزفول می توان به تفریحگاه ساحلی رودخانه دز، پارک ساحلی رعنا، شهربازی بزرگ بعثت، پارک ساحلی «دووه» در بستر رودخانه دز، پارک دولت، پارک خانواده، پارک های جنگلی لاله و سی هکتاری، پارک ساحلی ولیعصر، روستاهای گردشگری لیوس، پامنار، دیونی، نورآباد، بوالحسن و اسلام آباد و ده ها اماکن زیارتی و سیاحتی که این شهرستان را به محور گردشگری شمال خوزستان تبدیل کرده است.

اگر گذرتان به دزفول افتاد سوغات و صنایع دستی این شهر را فراموش نکنید، نان کنجدی، حلوا قبیت، حلواگردو، حلوا شکری، قرص نعنا، لوزی کنجدی، کلوچه های خوشمزه محلی در انواع متنوع، ارده کنجد، شیره خرما و در فصول زمستانی و بهاری سال مرکبات این شهر از جمله پرتقال که مشهور ترین میوه تولیدی این دیار است و از طرفی صنایع دستی همچون کپو، مصنوعات حصیری با تنوع گونا گون، خراطی، احرامی، ورشو، نمد، زیور آلات مانند نقره و طلا از جمله صنایع اصیل دزفول هستند که از قرن ها پیش تاکنون با دستان زحمت کش و خلاق هنرمندان این شهرستان تولید و اصالت خود را حفظ کرده اند.

بدنیست بدانید شهرستان دزفول در شمال استان خوزستان با ویژگی ها و تنوعات خاص همراه با مردمانی خون گرم و سرشار از صفا و صمیمیت واقع شده است، فاصله دزفول تا تهران از مسیر آزادراه جدید با گذر از خرم آّباد حدود ۶۰۰ کیلومتر است، متوسط بارندگی در این شهرستان به دلیل همجواری با رشته کوه های زاگرس حدود ۳۴۰ میلی متر است که بیشترین مقدار بارش در مناطق خوزستان را به خود اختصاص داده است همچنین میانگین حرارت در۸ ماه از سال عموماً بیش از ۳۵ درجه سانتی گراد است و گاهاً در تیرماه به افزون بر ۵۰ درجه سانتی گراد می رسد و نهایتاً آب و هوای کلی این شهرستان گرم و خشک است گرچه دمای بسیار خنک رودخانه دز و وزش باد در سواحل آن این شرایط را به طور محسوسی تغییر می دهد و شرایطی متفاوت از آب و هوای سایر نقاط خوزستان را به وجود می آورد.

 روناش