مسجد صاحب الزمان (عج) دزفول پرورشگاه نیروهای انقلابی ، فرهنگی و حزب اللهی
۱.مؤمن، مؤمن واقعى نیست، مگر آن که سه خصلت در او باشد: سنتى از پروردگارش و سنتى از پیامبرش و سنتى از امامش . اما سنت پروردگارش، پوشاندن راز خود است، اما سنت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتارى با مردم است، اما سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستى و پریشان حالى است.
۲. پنهان کننده کار نیک ( پاداشش ) برابر هفتاد حسنه است و آشکار کننده کار بد سرافکنده است، و پنهان کننده کار بد آمرزیده است.
۳. از اخلاق پیامبران، نظافت و پاکیزگى است.
۴. امین به تو خیانت نکرده ( و نمى‌کند ) و لیکن ( تو ) خائن را امین تصور نمودى.
۵. برادر بزرگتر، به منزله پدر است.
۶. دوست هرکس عقل او، و دشمنش جهل اوست.
۷. دوستى با مردم، نیمى از عقل است.
۸. به درستى که خداوند، سر و صدا و تلف کردن مال و پر خواهشى را دوست ندارد.
۹. عقل شخص مسلمان تمام نیست، مگر این که ده خصلت را دارا باشد: از اوامید خیر باشد، از بدى او در امان باشند، خیر اندک دیگرى را بسیار شمارد، خیر بسیار خود را اندک شمارد، هرچه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود، در عمر خود از دانش طلبى خسته نشود، فقر در راه خدایش از توانگرى محبوبتر باشد، خوارى در راه خدایش از عزت با دشمنش محبوبتر باشد، گمنامى را از پرنامى خواهانتر باشد. سپس فرمود: دهم چیست و چیست دهم! به او گفته شد: چیست؟ فرمود: احدى را ننگرد جز این که بگوید او از من بهتر و پرهیزگارتر است.
۱۰. از امام رضا ( ع ) سؤال شد: سفله کیست؟ فرمود: آن که چیزى دارد که از ( یاد ) خدا بازش دارد.
۱۱. ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است، و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان است، و به فرزند آدم چیزى بالاتر از یقین داده نشده است.
۱۲. اطعام و میهمانى کردن براى ازدواج از سنت است.
۱۳. پیوند خویشاوندى را برقرار کنید گرچه با جرعه آبى باشد، و بهترین پیوند خویشاوندى، خوددارى از آزار خویشاوندان است.
۱۴. حضرت رضا ( ع ) همیشه به اصحاب خود مى‌فرمود: بر شما باد به اسلحه پیامبران، گفته شد: اسلحه پیامبران چیست ؟ فرمود: دعا.
۱۵. از نشانه‌هاى دین فهمى، حلم و علم است، و خاموشى درى از درهاى حکمت است. خاموشى و سکوت، دوستى آور و راهنماى هر کار خیرى است.
۱۶. زمانى بر مردم خواهد آمد که در آن عافیت ده جزء است، که نه جزء آن درکناره‌گیرى از مردم، و یک جزء آن در خاموشى است.
۱۷. از امام رضا ( ع ) از حقیقت توکل سؤال شد. فرمود: این که جز خدا از کسى نترسى.
۱۸. به راستى که بدترین مردم کسى است که یارى اش را ( از مردم ) باز دارد.
۱۹. بخیل را آسایشى نیست، و حسود را خوشى و لذتى نیست، و زمامدار را وفایى نیست، و دروغگو را مروت و مردانگى نیست.
۲۰. کسى دست کسى را نمى‌بوسد، زیرا بوسیدن دست او مانند نماز خواندن براى اوست.
۲۱. به خداوند خوشبین باش، زیرا هرکه به خدا خوشبین باشد، خدا با گمان خوش او همراه است، و هرکه به رزق و روزى اندک خشنود باشد، خداوند به کردار اندک او خشنود باشد، و هرکه به اندک از روزى حلال خشنود باشد، بارش سبک و خانواده‌اش در نعمت باشد و خداوند او را به درد دنیا و دوایش بینا سازد و او را از دنیا به سلامت به دار السلام بهشت رساند.
۲۲. ایمان چهار رکن است: توکل بر خدا، رضا به قضاى خدا، تسلیم به امر خدا، واگذاشتن کار به خدا.
۲۳. از امام رضا درباره بهترین بندگان سؤال شد. فرمود: آنان هرگاه نیکى‌کنند خوشحال شوند، و هرگاه بدى کنند آمرزش خواهند، و هرگاه عطا شوند شکر گزارند، و هرگاه بلا بینند صبر کنند، و هرگاه خشم کنند، درگذرند.
۲۴. کسى که فقیر مسلمانى را ملاقات نماید و بر خلاف سلام کردنش بر اغنیا بر او سلام کند، در روز قیامت در حالى خدا را ملاقات نماید که بر او خشمگین باشد.
۲۵. از حضرت امام رضا ( ع ) درباره خوشى دنیا سؤال شد. فرمود: وسعت منزل و زیادى دوستان.
۲۶. زمانى که حاکمان دروغ بگویند، باران نبارد و چون زمامدار ستم ورزد، دولت، خوار گردد، و اگر زکات اموال داده نشود چهار پاپان از بین روند.
۲۷. هر کس اندوه و مشکلى را از مؤمنى برطرف نماید، خداوند در روز قیامت اندوه را از قلبش برطرف سازد.
۲۸. بعد از انجام واجبات، کارى بهتر از ایجاد خوشحالى براى مؤمن ، نزد خداوند بزرگ نیست.
۲۹. بر شما باد به میانه‌روى در فقر و ثروت ، و نیکى کردن چه کم و چه زیاد، زیرا خداوند متعال در روز قیامت یک نصفه خرما را چنان بزرگ نماید که مانند کوه احد باشد.
۳۰. به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر رابفشارید و به هم خشم نگیرید.
۳۱. بر شما باد راز پوشى در کارهاتان در امور دین و دنیا. روایت شده که” افشاگرى کفر است ” و روایت شده ” کسى که افشاى اسرار مى‌کند با قاتل شریک است ” و روایت شده که ” هرچه از دشمن پنهان مى‌دارى ، دوست تو هم بر آن آگاهى نیابد “.
۳۲. آدمى نمى‌تواند از گردابهاى گرفتارى با پیمان‌شکنى رهایى یابد، و از چنگال عقوبت رهایى ندارد کسى که با حیله به ستمگرى مى‌پردازد.
۳۳. با سلطان و زمامدار با ترس و احتیاط همراهى کن ، و با دوست با تواضع، و با دشمن با احتیاط، و با مردم با روى خوش.
۳۴. هر کس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى‌باشد.
۳۵. عقل، عطیه و بخششى است از جانب خدا، و ادب داشتن، تحمل یک مشقت‌است، و هر کس با زحمت ادب را نگهدارد، قادر بر آن مى‌شود ، اما هر که به زحمت بخواهد عقل را به دست آورد جز بر جهل او افزوده نمى‌شود.
۳۶. به راستى کسى که در پى افزایش رزق و روزى است تا با آن خانواده خود را اداره کند، پاداشش از مجاهد در راه خدا بیشتر است.
۳۷. پنج چیز است که در هر کس نباشد امید چیزى از دنیا و آخرت به او نداشته باش: کسى که در نهادش اعتماد نبینى، و کسى که در سرشتش کرم نیابى، و کسى که در خلق و خوى‌اش استوارى نبینى، و کسى که در نفسش نجابت نیابى، و کسى که از خدایش ترسناک نباشد.
۳۸. هرگز دو گروه با هم روبه‌رو نمى‌شوند، مگر این‌که نصرت و پیروزى با گروهى‌است که عفو و بخشش بیشترى داشته باشد.
۳۹. مبادا اعمال نیک و تلاش در عبادت را به اتکاى دوستى آل محمد ( ع ) رهاکنید، و مبادا دوستى آل محمد ( ع ) و تسلیم براى آنان را به اتکاى عبادت از دست بدهید، زیرا هیچ کدام از این‌دو به تنهایى پذیرفته نمى‌شود.
۴۰. عبادت پر روزه داشتن و نماز خواندن نیست، و همانا عبادت پر اندیشه‌کردن در امر خداست.