میلاد پیامبر (ص) و امام صادق(ع) مبارکباد

تا نام تو برده می‏شود، چراغ‏های صلوات، در جان لحظه‏ ها فروزان می‏شوند. تا فضیلتی از تو گفته می‏ شود، دل‏ها از بوی گل محمدی زنده می‏ شوند. یاد نوید بخش تو، درهای صبح را به رویِ ما می‏ گشاید. قرآن تو، نزدیک‏ترین راه رهایی است و نهج ا‏لفصاحه‏ ات، پاک‏ترین مبحث بندگی.

قرآن، معجزه‏ای است که از دست‏های روشن تو به ما رسید و مرهمی شد بر داغ‏های همه روزه بشریت.

نهج ‏الفصاحه، سرزمین پهناور دوستی است، زمزمه ‏های بهاری گنجشکان بر درخت است که رو به ‏روی لحظات خستگی انسان، قد می‏کشد.
دنیا، شاداب و جوان می ‏ماند؛ اگر سطری از اندرزهای تو را به کار بندد؛ همچنان‏که منبر و مسجد و مأذنه از ذکر و نام تو فعال مانده‏ اند.
تو را نشناختیم
یا رسول اللّه‏(ص)، تو را نشناخته‏ ایم و فقط می ‏دانیم که نامت بر همه کائنات ترجیح دارد. چگونه می‏ توان شعاع دایره خوبی‏هایت را ترسیم کرد؟ «مدینه» با آن عظمتش، هیچ‏گاه ادعا نمی‏ کند که تو را شناخته است.
چگونه در خیال خام دنیا، رفتاری برای هم اعصار می‏ گنجید؟
یا نبی اللّه‏(ص)! مگر می‏توان بر سنت شریف تو بوسه نزد؛ حال آنکه پاسخ‏گوی تمام نیازهای روز است؟! این درست که تو را نشناخته‏ ایم، اما همه هستی ما از احترام به نامت می ‏گوید که بیت بیت، قصیده‏ های روشن در دل‏ها می‏کاری و نور می‏ پاشی در چشم‏های خاک
* * * * * * * * * *
نور عترت آمد از آیینه ام
کیست در غار حرای سینه ام
رگ رگم پیغام احمد می دهد
سینه ام بوی محمد می دهد
میلاد پیامبر اکرم و امام صادق (ع) تهنیت باد.

رضا مقسمی