متکدیان غیربومی دزفول

پایتخت مقاومت در همه فصول به ویژه تابستان شاهد حضور میهمانان ناخوانده با وصله های ناجوری همچون متکدیان لهجه دار است که از سایر شهرها و کشورهای همسایه به این مکان می آیند و چهره شهر را زشت می کنند.

هر سال ایام تابستان بهانه‌ای برای افزایش فعالیت متکدیان خیابانی است، افراد به ظاهر نیازمندی که با تحریک احساسات عمومی در تلاش به منظور جمع‌آوری کمک‌های مردمی هستند.

سوء استفاده از احساسات مردم با استفاده از کودکانی که در کنار پدر و مادر نیازمند قرار دارند، از جمله اقداماتی است که این نوع از متکدیان انجام می‌دهند.

نوعی از متکدی‌گری نیز که در شهرستان دزفول متداول شده است، که سوء استفاده از احساسات مردم با معلول جلوه‌دادن خود یا فرزند است.

در حال حاضر بسیاری از اشخاص که یا به علت ناتوانی در انجام کار و یا از روی راحت‌طلبی اقدام به تحریک احساسات مردمی کرده و از این راه به صورت کاملا قانونی و شرعی اقدام به جمع‌آوری کمک می‌کنند، که در برخی موارد شاید درآمد ماهانه آنها بیشتر از یک کارمند رسمی دولتی باشد.

زن جوانی که همواره با نشاندن فرزند خردسال خود بر روی زمین پیاده رو و اظهار اینکه کودک معلولیت جسمی دارد به اصطلاح عامیانه گدایی می‌کند.

پیرمردی در یکی از پل ‌های شهر با داشتن ظاهری ناآراسته و دعاهایی منصوب به ائمه معصومان (ع) با استفاده از احساسات مذهبی اقدام به گدایی از شهروندان می‌کند.

اما این همه ماجرا نیست زیرا شکل تکدی گری در هر گوشه از پایتخت  مقاومت متفاوت است و این تفاوت ها ناشی از فرهنگ متکدیانی است که از شهرها و کشورهای مختلف به این شهر می آیند.

برخی از زنان متکدی با شکل و شمایلی غریب در اطراف خیابان و پارک های خاص دزفول بر سر راه مردم قرار گرفته و دست شخصی را اسیر کرده تا سرنوشتش را بخوانند.

برخی نیز در اطراف اماکن مذهبی همچون حرم متبرکه سبزقبا(ع) و مساجد دست خود را دراز کرده و گنج گدایی را به ننگش ترجیح می دهند تا درآمد خوبی کسب کنند.

اما این قصه هزارو یک شب هنگامی تاسف برانگیزتر می شود که ببینیم در حوزه تکدی گری خارجی ها دراین شهرحضور پررنگی تری دارند و گوی سبقت را از رقیبان داخلی می ربایند.

متکدیان خارجی در دزفول وتوابع آن ، بیشتر از کشورهای پاکستان و افغانستان هستند با شگردهای متفاوت همچون بی خانمان جلوه دادن خود، ترحم رهگذران را جلب می کنند.

گروه دیگری از گدایان که به گدایان نسخه دار معروفند، معمولاَ با در دست داشتن نسخه های پزشک در خیابان بر سر راه شهروندان دزفولی قرار می گیرند و با اعلام ناتوانی در پرداخت نسخه قلابی از مردم پول مفت طلب می کنند اما عموما این دسته از گدایان در این شهر نمی توانند با این شگرد راه به جایی ببرند چرا که اکثر مردم به این نوع از متکدیان اعتنایی ندارند.

دسته دیگر از متکدیان دزفول، گدایان ترمینال هستند آنها با حضور در ترمینال های مسافربری درست در لحظه حرکت اتوبوس سوار شده و با التماس و خواندن دعا همراه با شیون و گریه از مسافران می خواهند تا خرج سفرشان را مهیا کنند.

گدایان ترمینالی همواره با این شگرد که برای بازگشت به شهر خود هیچ پولی به همراه ندارند و تمام پول آنها را دزد زده است سعی در جمع آوری مبالغی از مسافران را دارند.

متاسفانه این افراد به تکدی گری دردزفول پرداخته و به آبرو و حیثیت پایتخت مقاومت ایران ضربه می‏زنند، بنابراین باید به طور جدی با این پدیده مقابله کرد.

سید حبیب پژوهیده