گر بدونم که میمونم… کار امروز را به فردا میگذارم! – توقع بیجا مانع از کسب کمال است – اگر شکست خوردی برخیز… نه تو تمام شدی، نه بازی.
* حسادت… نشانه بلاهت است.
* با امید… لبخند جان تازهای گرفت.
* اجازه ندهیم بدیها، برایمان بدیهی شوند!
* تا تموم نشدم کارهایی است که باید تموم کنم!
* ترس بیجا… مایه یأس است.
* متفکر… نمیتواند متنفر باشد.
* یأس و ترس، دوقلوهای بههم چسبیدهای هستند که خود به دنیا میآوریم!
* فارغ از بال چگونه میتوان فارغالبال پرواز کرد؟
* چون با من همرأی است… فرد دانایی است!
* عدهای تا سرشان به سنگ نخورد، آدم سرسنگینی هستند!
* چون خواست دیگران را عوض کند… راه را عوضی رفت.
* باغبان… شادابی را آب میدهد.
* شغلی موفق است که با شوق انجام گیرد.
* موسیقی طبیعت… احساسات را صدا میزند.
* در ایستگاهی که قرار داریم برآورد کنیم، چهقدر از اهدافمان برآورده شده؟
* بالاخره از خجالت آرزوهای برآورده نشده، درمیآیم!
* زمانی نرسد که برای زندگی، همه چیز داریم، غیر از زمان…!
* بهوش… تا فرصتهای دسترس، از دست نرود.
* ماهی با آب و تاب… زندگی را تعریف میکند.
* در ایستگاه توقع ممنوع… به آرامش رسیدم.
* استعداد… شاگرد بدون استاد.
* با ادعا نمیتوان… اعاده حیثیت کرد!
* گذشته از آنچه کردیم… حالا چه میکنیم؟
* در دنیا خوش باش… ولی به آن روی خوش نشان نده.
* آنچنان که باید باشی باش… نه آنچنان که هستی.
* خودبزرگبین بودن… هنر بزرگی نیست.
* کارش ساخته است… کسی که کاری از او ساخته نیست.
* بدترین بیهنری… بیهدفی است.
* خودکشی از بالا به پایین انداختن… خودکوشی از پایین به بالا رفتن است.
* نمرات ما… حاصل ثمرات ماست.
* امان از کسی که… نمیتواند امانتدار باشد.
* پرنده پر کشیدن را نفس میکشد… وقتی نفس نمیکشد، روحش پر میکشد.
* از فرط خستگی… چشم بسته میخوابم!
* خشونت را تکل بزن، محبت را پاس بده… رفاقت را گل کن.
* چون میخواست احترامش را نگه دارند… به خود احترام گذاشت.