چگونه راه شهید را ادامه دهیم؟

معمولاً بیشترین واژه قرآنی که بعد از زمان طاغوت و در انقلاب و مخصوصاً در این زمان یعنی زمان جنگ مطرح است، واژه پر افتخار و هیبت آفرین و بقول خود ما اخرین نقطه تکامل انسان یعنی «شهید» است.

وقتی از کسی بعنوان شهید یاد می کنیم یا اینکه می گوییم فلانی شهید شد ، زود بدون هیچ تردیدی در ذهنمان انسانی مجسم می شود که تفنگ بدست گرفته و در جبهه جنگ کرده و سپس یا با ترکش خمپاره از دنیا رفته و یا تیری در بدن او جا گرفته. در صورتی که این خیانت است به واژه شهید.

چرا؟ چونکه خیانت به چیزی یعنی یا او را بد جلود دادن یا کم و کج.

اگر ما بخواهیم بفهمیم که راه شهید را باید چگونه ادامه بدهیم؟ بهتر است که از خود شهید بپرسیم که ای شهید چگونه ما باید راهت را ادامه بدهیم، و او مسلماً می گوید که: راه من همان راه خداست تجلیل من تجلیل از اسلام کبیر  است مطلوبم خدا راهم اسلام کتابم قرآن رهبرم امام وطنم تمامی اراضی مستضعفین است. وقتی خود شهید در راهی گام بر می دارد که می دانیم اسلام است و هدفش خدا و خودش می گوید که راهم را اینطوری می توانید ادامه دهید دیگر لازم یه سوال نیست. دیگر لزومی ندارد که دنبال کنیم راهش را ادامه دهیم.

۱۱/۶/۶۰