شعر دزفولی:ده نعمت خدا به دزفیل

گُوش کُنِه دِسفیلیوُن، دَه نِعمَت دامونَ خُدا                 
کِه دِگَه هیچ جانَه مِثلِش تا بِه اَمروز نَداس

اُو روُخونِه اُمون مِینِ کُل روُخونا تَکه
اُوِ دِسفیل بِگُوِن بِهترین اوُ دنیاس

اِی زِمینا خوبِش سی هَمه کِشتی خوبِن
هَر دِرختی کوُری میونِ دِسفیل بَرپاس

نیشکر بِه غیرَ اینجون هیچ کجا سوز نَم کُنه
بِگون طلایِ ۲۲ مِینِ دِسفیل تِیناس

پرتقالِ خوبِش مینِ کل دنیا معروفَه
اَقدَه با خوبَه کِه مین شَهر خُمون ناپیداس

چا شُمون دُونه، قلم نی دسفیل بَزِش نِ
اَقدَه با خُوبَه که مِین کُل وِلاتا پیداس  

 

غِیرَ دَه نِعمَتِ مودی کِه داریم اَخُدا

نِعمتا مَعنَویِ خوبِی دِیگه کُلموُنَه داس

 

مینِ جنگ اَ امتحان قبول بیسِم هَمه

شهرمون شهر نمونَس شهر موشکاس

 

بهترین مجتهد دنیا اَخُمون بیده

شیخ اَنصوری خُو  دونی کیه؟ خاتم الفقهاس