سحر از شوق رخت راهی میخـانه شدم
طالب دیدن آن چهــــــره مستانـه شــدم
شــود آیا ز رخت پرده گشائــــی ز کـــرم
که من از پرده نشینـی تو دیوانــــه شدم
چهـــره از پشت حجــاب دل ما بیرون کن
که خریــدار تو با این دل ویرانـــــه شــدم
قسمتم چون که تماشـــای جمال تو نشد
گرد نام تو گل فاطمــــــــه پروانـه شـــــدم
گوشه چشمی به من خسته بیچـــاره نما
که دگر طالب یک لطف کریمانـــــه شـــدم
کیمیــــای نظرت بر دو جهـــــان می ارزد
نظری کن که دگر خسته ز بیگانــــه شدم
ز فراق رخت ای پادشــه کشور عشــــــق
جان به لب آمد و مشتاق تو جانانه شــدم