توصیه بهداشتی-آداب نوشیدن آب

عواملی خارجی یا داخلی وجود دارند که در ساختار اخلاط و مزاج ما دخالت می کنند و موجب نگهداری سلامت ما و یا موجب از بین رفتن سلامت ما می شوند که به آن ها اسباب ضروریه یا سته ضروریه و یا اسباب سته می گویند که عبارتند از غذا و نوشیدنی ها، هوا، احتباس و دفع، خواب و بیداری، حرکت و سکون و نهایتاً اعراض نفسانی.

در طب سنتی برای هر یک از این شش مورد تدابیری توصیه شده است که در ذیل به برخی از تدابیر مربوط به آداب نوشیدن آب اشاره می گردد:

–    بهترین وقت آشامیدن آب بعد از نزول غذا از فم معده است.

–    نباید آب را به یک نفس و با سرعت نوشید بلکه به تدریج و در سه نفس بیاشامند.

–    خوردن آب بعد از غذا و پیش از نزول غذا سبب اختلال در هضم می‌شود؛ زیرا سردی آب موجب کاهش حرارت معده می‌گردد.

–    آشامیدن آب در بین غذا مضر است. البته صاحبان مزاج گرم و خشک و کودکان استثناء بوده و نوشیدن آب در این افراد سبب اعتدال حرارت معده و هضم خوب غذا می‌گردد.

–    تا عطش واقعی و احتیاج به آشامیدن آب نشود از نوشیدن آب پرهیز نمایند.

–    آشامیدن آب ناشتا به علت نبود غذا در معده، سریعاً به اعضای رئیسه نفوذ کرده و موجب ضعف حرارت غریزی می‌گردد.

–    خوردن آب بعد از فعالیت بدنی و بعد از حمام و در حمام مضر است؛ زیرا به علت جذب سریع سبب کم شدن حرارت غریزی و ضعف قوا می‌شود.

–    آشامیدن آب بعد از جماع، مضر است.

–    مصرف آب بین خواب و بعد از خواب سبب بیماری‌های دماغی مثل استرخاء و رعشه می‌گردد.

–    نوشیدن آب سرد پس از شیرینی یا ترشی و بعد از میوه‌های تر موجب فساد معده می‌گردد.

–    بهتر است آب را در روز به صورت ایستاده میل کنیم و در شب به صورت نشسته.

–    باید توجه داشت که آب آشامیدنی ما نباید خیلی سرد باشد زیرا دمای معده ما بالا ست و با خوردن آبی بسیار سرد دمای معده ناگهان تغییر می کند و پس از مدتی معده بیمار شده و آسیب جدی  برای معده به وجود می آید.

–    بهتر است آب جرعه جرعه خورده شود و حتی توصیه شده آب هم مزه مزه شود و هنگام نوشیدن آب به آن نگاه کنیم.